Overweging:
Beste mensen, Misschien hebben je buren het ook gevraagd: ‘Breng mij eens een palmtakje mee.’ Het gebeurt dat mensen, weliswaar vervreemd van de kerk zijn, maar toch nog belang hechten aan dat simpele palmtakje. Het is als een allerlaatste dunne band met de geloofsgemeenschap. Om te kunnen verstaan wat dat takje betekent, wat de symboolwaarde ervan is, gaf de kerk ons dit stukje Evangelie.
Vandaag klinkt het woord ‘Hosanna’, door de straten van Jeruzalem, en over een paar dagen zullen wij horen: ‘Aan het kruis met Hem!’ Het Joodse volk in Israël leeft in onderdrukking tijdens de Romeinse bezetting. In die omstandigheden duiken er verhalen op over een onbekende man uit de landstreek Galilea in het noorden van het land. Er wordt verteld dat Hij mensen weer moed inspreekt, nieuwe hoop geeft, en dat waar Hij komt het leven opbloeit. Langzaam gaan steeds meer mensen hopen en uitzien naar zijn komst naar Jeruzalem: ‘Als Hij toch eens koning zou worden, wat zou het dan goed met ons gaan.’
Maar Jezus wist echter dat Hij felle tegenwind zou ondervinden. De oudsten, de hogepriesters en Schriftgeleerden voelen zich bedreigd in hun positie en dreigen ook hun machtsmisbruik over het volk te verliezen door ‘Jezus’ optreden. Het conflict tussen Jezus en de hogepriesters heeft zijn hoogtepunt bereikt, en zij willen niet dat hun macht in gevaar komt door die Jezus van Nazareth.
Er worden plannen gemaakt om de ontwikkeling in de kiem te smoren. Jezus wordt vooral geraakt door mensen die ziek zijn, verdrietig, eenzaam zijn of in nood verkeren. De pijn van die mensen wordt Zijn pijn. Meer dan eens heeft Hij ook de tranen in zijn ogen, Hij houdt van mensen, en juist van die mensen. Deze mensen lopen massaal naar hem toe en gaan uit hun dak als ze Hem verwelkomen in Jeruzalem, zij roepen Hem van alles toe zoals: Messias, verlosser, koning en profeet, en zingen luidkeels Hosanna en zwaaien met palmtakken, de vuile stoffige straten hadden ze met hun mantels bedekt voor Hem, Jezus mocht er zomaar overheen rijden.
Jezus is volledig gelijk geworden aan ons als mens, Hij heeft het menselijk geluk gekend, maar ook het menselijk lijden verdragen en gedeeld. Jezus was ook een echte doorzetter. Hij ging door met wat Hij begonnen was, ondanks zijn vele tegenwerking. In Jeruzalem moest Hij zijn taak en zending afronden en voltooien. Zijn intocht is het begin van zijn aardse einde. Hij ging door waar anderen allang afgehaakt zouden zijn, maar waarom?
Omdat Hij geloofde in Zijn opdracht, in de taak die God, Zijn Vader Hem had toevertrouwd. Jezus vraagt ons ook, of je zijn volgeling wilt zijn: ‘Wees alsjeblieft geen ‘dood hout’ maar ‘levend hout’, ga door! Zelfs als je ontmoedigd raakt door alle negatieve dingen die je om je heen ziet gebeuren. Maar als je bereid bent, net als de ezel, (en Jezus eveneens tijdens Zijn lijdensweg) de lasten van je medemensen te dragen, dan kun jij zelf, Jezus naar deze wereld dragen.
Mede gelovigen, als wij meer dan twintig eeuwen later een palmtakje in onze huiskamer achter het kruisbeeld bevestigden, dan zit daar een manier van leven achter, een keuze voor liefde, hoop, vrede en nederigheid. Het is een levenshouding die de fouten niet bij de andere gaat zoeken, maar naar zichzelf durft te kijken. In een huis met een palmtakje moet vrede wel een kans krijgen. Amen.
Kapelaan Siju.
