Skip to main content
All Posts By

Piet van Loo

Zondag 1 december 2024: 1e zondag van de Advent C:

By Preken

Beste broeders en zusters,  Vandaag begint de Advent, een bijzondere tijd van verwachting, hoop en voorbereiding. We hebben de eerste kaars van de adventskrans aangestoken, een krachtig symbool van hoop en licht. Advent nodigt ons uit om uit te zien naar de komst van Jezus Christus: niet alleen als het kind in de kribbe met Kerstmis, maar ook als de Mensenzoon, die aan het einde der tijden alles nieuw zal maken. Maar laten we eerlijk zijn: Advent is voor velen van ons vaak een drukke tijd. We rennen van de ene taak naar de andere, met eindeloze to-do-lijsten voor Kerstmis. Maar wat wil God ons vandaag door deze lezingen zeggen?

Het evangelie dat we vandaag horen, bevat een krachtige waarschuwing. Jezus spreekt over tekenen aan de hemel: zon, maan en sterren. Hij beschrijft angst onder de volken, een wereld in beroering, en mensen die verstijven van schrik. Dit kan ons beangstigen, maar Jezus laat ons niet achter in angst. Hij spreekt ook woorden van hoop en bemoediging: “Als dit alles begint te gebeuren, houd dan moed en blijf rechtop staan blijf in Gods verbondenheid en vertrouwen, want jullie verlossing is nabij.”

Dit is de kern van het evangelie. Het kwaad heeft niet het laatste woord. Jezus zal terugkomen om het kwaad te overwinnen en om ons leven en deze wereld te vernieuwen. Tot die tijd roept Hij ons op waakzaam te zijn, standvastig te blijven en met aandacht te leven.

Het evangelie van vandaag stelt ons een belangrijke vraag: Waar richten wij onze aandacht op?

Veel mensen leven in het verleden. Sommigen idealiseren “de goede oude tijd,” een periode waarin alles volgens hen beter en eenvoudiger was. Anderen kijken juist met pijn terug op moeilijke tijden, en zijn blij dat deze voorbij zijn. Aan de andere kant zijn er mensen die vooral bezig zijn met de toekomst. Sommigen maken zich grote zorgen over wat komen gaat: over de Kerk, het klimaat, de wereldvrede. Anderen zien de toekomst met hoop en verwachting tegemoet, in de overtuiging dat alles uiteindelijk goed zal komen.

Jezus wijst ons erop dat de enige plek waar we echt iets kunnen doen, het ‘heden’ is. Het verleden is voorbij en de toekomst nu in Gods liefdevolle relatie ontwikkelen geeft houvast en is gericht op nieuw leven. Het is in het ‘nu’ dat God ons oproept om waakzaam te zijn en bewust te leven.

Wat betekent het om waakzaam te zijn? Waakzaam zijn betekent met aandacht leven. Het houdt niet in dat we de toekomst negeren of het verleden vergeten, maar dat we in het heden openstaan voor wat God ons wil geven. Het vraagt dat we oog hebben voor de noden van de mensen om ons heen en dat we ons hart openen voor Gods aanwezigheid in ons dagelijks leven.

Jezus zegt: “Wees waakzaam en bid dat je sterk mag staan en voorbereid bent op wat komt.” Dit is geen oproep om bang te zijn, maar een uitnodiging om op God te vertrouwen. Het is een bemoediging om met een waakzaam en open hart te leven en ons voor te bereiden op de komst van Jezus – hier en nu, in ons eigen leven.

Beste mensen, Advent is ook een tijd om ons bewust te worden van onze rol als gemeenschap. We worden geroepen om samen een gemeenschap van liefde te vormen, een gemeenschap waarin we elkaar steunen en bemoedigen. In die verbondenheid met God en met elkaar kan verwarring plaatsmaken voor vrede – een vrede die alleen Jezus ons kan geven. Laten we deze Advent bewust en waakzaam leven. Niet te veel blijven hangen in het verleden, niet verdwalen in zorgen of verlangens over de toekomst, maar ons richten op het heden. Hier en nu wil God ons ontmoeten.

Moge deze Advent een tijd zijn van hoop, vernieuwing en vreugde. Laten we waakzaam zijn en met een open hart uitzien naar de komst van onze Verlosser.  Amen.

Kapelaan Siju

Adventsbezinningen 2024.

By beschouwingen

Adventsbezinning dinsdag 3 december 2024.

Jesaja 11, 1-10: Lucas 10, 21-24

Dierbare broeders en zusters in Christus, Vandaag is de eerste dinsdag van de Advent, een tijd van verwachting en voorbereiding. In de eerste lezing schildert Jesaja een prachtig visioen van een ideale koning, voortgekomen uit de “wortel van Isaï”, de vader van David. Deze koning, vervuld van de Geest van de Heer, zal regeren met rechtvaardigheid en vrede. Het is een wereld waarin vijandschap verdwijnt, waarin wolf en lam samenleven en harmonie wordt hersteld. Dit visioen gaat verder dan politiek leiderschap; het is een diepe, geestelijke vernieuwing. Voor ons christenen wijst dit visioen naar de Messias, Jezus Christus. Hij is gekomen om het koninkrijk van vrede en gerechtigheid te beginnen, een koninkrijk dat nog steeds in vervulling mag groeien.

In het Evangelie volgens Lucas zien we Jezus vol vreugde de Vader danken. Hij prijst Hem, omdat God zichzelf niet openbaart aan de wijzen en verstandigen, maar aan de eenvoudigen en kleinen. Jezus leert ons dat niet intellect of status ons dichter bij God brengt, maar een eenvoudig en ontvankelijk hart. Hij benadrukt hoe gezegend de leerlingen zijn: zij mogen zien en ervaren wat vele profeten en koningen slechts verlangden te zien.

Deze lezingen vullen elkaar prachtig aan. Jesaja geeft ons een hoopvol beeld van wat komen gaat: een wereld van vrede en rechtvaardigheid. Lucas laat zien hoe Jezus deze hoop inluidt door de eenvoudigen en kleinen te betrekken bij Gods plan. Dit nodigt ons uit om ook met een open hart te leven, zodat we Gods werk in ons leven en in de wereld kunnen herkennen en delen.

Voorafgaand aan de bezinning:

  • Zoek een moment waarop u stil kunt zijn, en niet laat afleiden;
  • Probeer een ontspannen houding aan te nemen.
  • Lees de tekst opnieuw en vraag u af of u nog een aanvulling krijgt op hetgeen u zojuist in de tekst gelezen hebt.
  • Hoe kunnen wij, in ons dagelijks leven, bijdragen aan het vrederijk dat Jesaja beschrijft?
  • Hoe blijven wij ontvankelijk voor Gods openbaring, zoals Jezus ons leert?
  • Durven wij met de eenvoud en overgave van een kind naar God toe te gaan?
  • Blijf een minuut of vijf (of langer) stil.
  • Bid een gebed met eigen woorden ter afsluiting.
  • En ga verder met uw bezigheden

Gebed

Goede God, Dank U voor de hoop die U ons geeft in Uw Woord. Help mij om mijn ogen te openen voor Uw werk in mijn leven en in de wereld. Geef mij het vertrouwen van een kind, zodat ik Uw liefde mag ervaren en doorgeven aan anderen. Laat mij in stilte Uw aanwezigheid voelen en versterk mijn verlangen naar rechtvaardigheid, vrede en eenvoud.  Amen.

Zondag 24-11-2024: Het Hoogfeest van Christus, Koning van het Heelal- Sint Cecilia Feest

By Preken

Broeders en zusters in Christus, Vandaag vieren we een bijzonder dubbel feest: Het Hoogfeest van Christus, Koning van het Heelal, en het feest van Sint-Cecilia, de patrones van muziek. Sint-Cecilia is een schitterend voorbeeld van trouw en geloof in moeilijke tijden. Samen nodigen deze vieringen ons uit om stil te staan bij de betekenis van het koningschap van Christus en hoe dit contrasteert met de wereld waarin wij leven.

Wanneer we aan een koning denken, komen woorden als macht, rijkdom en controle in ons op. Maar Jezus biedt ons een totaal ander beeld. Zijn koningschap is niet gebouwd op onderdrukking, maar op dienstbaarheid, niet op macht, maar op liefde. Het evangelie van vandaag herinnert ons eraan dat Christus niet op een gouden troon zit, maar op het kruis. Daar, in het dieptepunt van vernedering, openbaart Hij de hoogste vorm van liefde: Hij geeft zijn leven voor ons.

Wanneer we naar de wereld van vandaag kijken, zien we een harde realiteit. Oorlogen, verdeeldheid en egoïsme vullen het nieuws. Velen lijden onder armoede, geweld en eenzaamheid, terwijl anderen gevangen zitten in materialisme en onverschilligheid. Deze wereld lijkt ver verwijderd van de waarden van Christus’ Koninkrijk. Toch roept Jezus ons op om niet toe te geven aan deze wanhoop, maar om lichtdragers (en lichtbrengers) te zijn.

Het leven van Sint-Cecilia, dat we vandaag ook gedenken, biedt ons hoop. In tijden van vervolging bleef zij trouw aan Christus. Haar liederen tot God, zelfs onder moeilijke omstandigheden, tonen ons hoe geloof kan blijven klinken als een lofzang, zelfs temidden van chaos. Haar voorbeeld inspireert ons om God te blijven eren  in alles trouw te blijven in liefde met ons hele hart, ongeacht de omstandigheden. Deze liefde kunnen we niet van de ander verwachten, doch slechts zelf geven.

Wat bedoelt Jezus wanneer Hij zegt: Mijn Koninkrijk is niet van hier”? Dit betekent niet dat Zijn Koninkrijk geen invloed heeft op deze wereld, maar dat het anders is in aard en doel.  Jezus bedoelt een Koninkrijk van vrede. In een wereld vol conflicten roept Jezus ons op tot innerlijke en uiterlijke vrede. Hij vraagt ons vredestichters te zijn in ons gezin, onze gemeenschap en daarbuiten.  Een Koninkrijk van liefde tot stand brengen is: Waar egoïsme en haat heersen, roept Jezus ons op tot onvoorwaardelijke liefde. Zijn liefde overstijgt grenzen van nationaliteit, cultuur en religie.

Ook een Koninkrijk van gerechtigheid: Jezus daagt ons uit om op te komen voor de armen, de onderdrukten en hen die geen stem hebben.  Als Christenen zijn wij geroepen om dit Koninkrijk zichtbaar te maken in onze wereld.

Beste mensen, Laten we vertrouwen op Zijn belofte: ‘dat Zijn Koninkrijk zal zegevieren’, want het is gebouwd op de onverwoestbare kracht van Gods liefde. Laten we in ons dagelijks leven getuigen van dit Koninkrijk, zoals Sint-Cecilia dat deed, en ons inzetten om Jezus’ licht en vrede uit te dragen in deze wereld.  Amen

Kapelaan Siju

Mw. Ria Weerts – Habets

By Overlijdensberichten

Zaterdag 16 november is in de leeftijd van 76 jaar overleden:

Mevr. Ria (M.J.) Weerts – Habets

Echtgenote van dhr. Hub Weerts

De plechtige uitvaartdienst zal worden gehouden op

Vrijdag 22 november om 11.00 uur in de parochiekerk

van de H. Agatha te Eys.

Aansluitend vindt de begrafenis plaats op ons kerkhof.

Zondag 10-11-2024: 32e ZONDAG DOOR HET JAAR B 2024

By Preken

Lezingen: 1 Koningen 17, 10-16; Hebreeën 9, 24-28; Marcus 12,38-44

De lezingen van vandaag uit de H. Schrift nodigen uit tot nadere toelichting willen we ze wat beter kunnen verstaan. Wie was de profeet Elia uit het 1e Boek Koningen en wat stelde hij voor? Elia, profeet in de 8e eeuw vóór Christus ten tijde van koning Achab van het Noordrijk. Die steunde de afgoderij en daarom leefde de aan één God getrouwe Elia buiten zijn land. Het was een tijd van droogte en hongersnood. Elia, op weg naar Sarefat, ontmoet buiten de stadspoort een hout sprokkelende weduwe en vraagt haar eerst voor hem brood te bakken en dan pas voor zichzelf en haar zoon te zorgen. Op het eerste gezicht een merkwaardig vraag. Denkt de Godsman op de eerste plaats aan zichzelf? Als de vrouw op zijn verzoek ingaat wordt zij echter beloond. De profeet kan haar namens de ene God beloven dat het meel niet op zal raken en de kruik met olie niet leeg. Het aanbidden van vele aardse afgoden  heeft geen zin en bevordert de ondergang. Afgoderij sluit de mens namelijk op in zijn eigen wereld, de wereld van de machten om hem heen, zoals politieke en economische machten. Zij doen afbreuk aan het leven van gewone mensen. De ene God daarentegen is een god van leven. Daarvan te getuigen is waar de profeet Elia voor staat. De weduwe geeft er gehoor aan, zorgt voor de ander, in dit geval voor de profeet Elia en blijft daardoor met haar zoon in leven.  Hedendaagse profeten waarschuwen voor mogelijke afgoden als de steeds maar groter gewenste materiële vooruitgang, het alsmaar meer willen hebben en daardoor de bedreiging van leven op aarde door de opwarming ervan. Hedendaagse profeten gaan ervan uit, dat we zelf deel uitmaken van onze aarde en er verantwoordelijkheid voor dragen dat we zorgvuldig met de aarde moeten omgaan en haar niet moeten uitbuiten. Daar komt nog iets bij: In de tijd van de profeet, maar ook in de tijd van Jezus, werden gewone mensen niet ‘gezien’. Ook nu nog worden gewone mensen vaak niet gezien. Machthebbers maakten en maken vaak uit hoe de gewone mensen te leven hebben, wat ze moeten doen en laten. Zoals we in de Evangelielezing gehoord hebben pikten machthebbers van toen de huizen van de kwetsbare weduwen in als deze zich in de schulden moesten steken. Financiële en maatschappelijke voorzieningen zoals in onze tijd waren er toen niet. Maar ook in onze tijd kloppen ze niet altijd ten behoeve van de mensen die ze echt nodig hebben. Regels kunnen van dien aard zijn dat hulp nodig is om ze kunnen te snappen. We leven in een onvolmaakte wereld hoe technisch vooruitgegaan we ook zijn. Er zijn mensen die de voedselbank nodig hebben. Heb ik het goed gezien op het nieuws dat 900.000 gezinnen te maken hebben met ouders met psychische problemen of met een verslaving? Welke gevolgen voor de kinderen? En hoeveel jonge mensen tussen de 15 en 35 jaar kampen met problemen, zijn depressief, hebben weinig ondernemingslust? Daar staat vanuit ons geloof de boodschap tegenover, dat God met ons is en werkzaam is in mensen, die zich open stellen voor zijn werking; dat er zoals in het verhaal van Elia altijd mensen zijn, die -met opzij zetten van zichzelf- voor anderen zorgen; die vanuit het weinige dat ze hebben nog met anderen delen, zoals in het Evangelieverhaal. Zij houden daarmee in een onvolmaakte wereld het geloof in de goedheid van de mens overeind. Zij zijn de kinderen van God. Wij zijn allemaal ertoe geroepen om kinderen van God te zijn en ons ernaar te gedragen overeenkomstig onze eigen mogelijkheden. Als de lezingen van vandaag ons daar inzicht in hebben gegeven mogen ze ons inspireren dienovereenkomstig te handelen overeenkomstig eigen kunnen. Amen.

Emeritus pastoor Reijnen.

Zondag 27-10-2024: 30e zondag door het jaar B.

By Preken

Beste mensen, “Waarom zouden we bidden als God al weet wat we willen?” Het is een vraag die velen van ons bezig kan houden, en terecht. Als God alles weet; onze verlangens, onze zorgen, onze diepste noden, waarom zouden we Hem dan nog moeten vertellen wat ons bezighoudt? Vandaag worden we hierin meegenomen door het verhaal van Bartimeüs. Dit verhaal toont ons niet alleen iets over bidden, maar ook over onze relatie met God.

In het evangelie zien we Bartimeüs, een blinde bedelaar langs de weg. Hij roept uit naar Jezus: “Heb medelijden met mij!” Hij vraagt niet onmiddellijk om genezing, maar om medelijden, om genade. Waarom doet hij dat? Omdat Bartimeüs beseft dat zijn diepste nood niet alleen lichamelijk is; hij verlangt naar de nabijheid van God, naar vergeving en genade. Door deze smeekbede laat hij zien dat zijn hart naar meer verlangt dan wat zijn ogen kunnen zien.

Dan gebeurt er iets bijzonders: Jezus, die alles over hem weet, stelt Bartimeüs een vraag die ons kan verrassen. Hij vraagt: “Wat wilt u dat ik voor u doe?” Jezus, die onze harten en noden kent, nodigt Bartimeüs uit om uit te spreken wat hij verlangt. Dit lijkt misschien onnodig, maar juist in dat spreken, in die openbaring, opent Bartimeüs zijn hart voor God. Hij erkent zijn diepste behoefte en brengt die met vertrouwen voor Jezus. Dit is precies wat gebed ons wil leren.

Gebed is niet bedoeld om God iets te vertellen wat Hij al weet. Het is een uitnodiging om onszelf in Zijn aanwezigheid open te stellen en te erkennen wat ons echt beweegt. Door te bidden erkennen we onze afhankelijkheid van God, brengen we ons hart bij Hem en scheppen we ruimte om Zijn liefde en genade te ontvangen. Bidden is dus niet een manier om God te informeren; het is een manier om onszelf te veranderen, om ons bewust te worden van Zijn aanwezigheid en ons voor te bereiden op Zijn gave.

Wanneer Jezus Bartimeüs geneest, gebeurt er iets diepers dan alleen het herstel van zijn gezichtsvermogen. Het evangelie zegt dat Bartimeüs Jezus “volgde langs de weg.” Hij wordt meer dan iemand die genezen is; hij wordt een volgeling, een leerling. Dit laat ons zien dat gebed niet alleen een noodoproep is, maar een levenshouding. Het is een dagelijks “ja” voor het volgen van Jezus, een weg van verbondenheid en toewijding aan God.

Gebed kan beginnen met een roep om hulp, maar het mag ons leiden naar iets diepers – naar een relatie van vertrouwen, naar een leven waarin we steeds dichter bij God komen. Zoals Bartimeüs eerst om genade vroeg, zo roept ook ons gebed ons op om eerst naar God te zoeken en ons leven in Zijn handen te leggen.

Beste mensen, In ons eigen leven kunnen we misschien hetzelfde ervaren als Bartimeüs. Wanneer we ons in gebed tot God keren, vinden we soms meer dan wat we vroegen. We krijgen niet altijd wat we verwachten, maar wat we nodig hebben – genade, kracht, richting. Jezus leert ons dat het doel van gebed is om in vertrouwen en liefde te groeien, om ons hart te openen voor Zijn aanwezigheid en ons leven in harmonie te brengen met Zijn wil.

Laten we, zoals Bartimeüs, bidden met een hart dat op zoek is naar meer dan alleen oplossingen voor problemen. Laten we bidden om Gods genade en ons leven elke dag opnieuw toevertrouwen aan Hem. Bidden is niet een momentopname, maar een levensweg, een dagelijkse keuze om Jezus te volgen. En als we zo bidden, mogen we ervaren dat God ons niet alleen antwoorden geeft, maar een overvloedig leven schenkt in Zijn liefde. Amen.

Kapelaan Siju.

Zondag 20-10-2024: 29e zondag door het jaar B ( Missiezondag)

By Preken

Broeders en zusters in Christus, Vandaag vieren we Missiezondag, een dag waarop we als kerk onze blik naar buiten richten en denken aan onze verantwoordelijkheid voor elkaar, zowel dichtbij als ver weg. Het thema van deze zondag, “Zorg voor elkaar,” sluit prachtig aan bij de boodschap van het evangelie. Jezus roept ons steeds weer op om dienstbaar te zijn aan elkaar, om oog te hebben voor de noden van de ander en ons hart te openen voor de wereld om ons heen.

In het evangelie van vandaag horen we hoe Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, Jezus vragen om een ereplaats in Zijn heerlijkheid. Ze vragen iets dat zo menselijk is: erkenning, eer en macht. Ze willen in het centrum van Jezus’ glorie staan. Maar Jezus antwoordt op een manier die hen en ons uitdaagt om anders te denken over wat het betekent om groot te zijn. Hij zegt: “Wie onder jullie de belangrijkste wil zijn, moet de dienaar van allen zijn. De Mensenzoon is immers niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen.”

Jezus draait het menselijk denken om. Grootheid ligt niet in macht en eer, maar in nederigheid en dienstbaarheid. Dit is het hart van het Christelijk geloof en de kern van wat het betekent om missionair te zijn: zorgen voor elkaar. Onze zorg is niet beperkt tot de mensen die we dagelijks zien of die dichtbij ons staan. Onze zorg, zoals Jezus ons leert, moet grenzeloos zijn. Het is een universele liefde voor iedereen, vooral voor de kwetsbaren, de armen, de vergeten mensen van deze wereld.

Missiezondag herinnert ons aan deze wereldwijde roeping. In sommige delen van de wereld is de kerk een lichtpunt in omstandigheden van extreme armoede, onderdrukking en gebrek aan middelen. Missionarissen, religieuzen en leken zetten zich in, vaak onder moeilijke omstandigheden, om zorg te dragen voor mensen die in de marge van de samenleving leven. Ze brengen niet alleen het Woord van God, maar ook concrete hulp: aandacht en betrokken bewogenheid voor de noden van de mensen, waarin zij hulp en zorg nodig hebben zoals;  onderwijs, gezondheidszorg en sociale ondersteuning.

Maar missiezondag gaat niet alleen over verre landen. “Zorg voor elkaar” begint ook hier, in onze eigen gemeenschappen. Het vraagt van ons om open ogen te hebben voor de nood van de ander. Misschien is er iemand in onze buurt die eenzaam is, iemand die worstelt met armoede, iemand die het emotioneel moeilijk heeft. Onze missie begint met aandacht: aandacht voor de ander, aandacht voor de nood in onze directe omgeving.

Paus Franciscus spreekt vaak over een “cultuur van ontmoeting”. Hij roept ons op om niet langs elkaar heen te leven, maar om actief te zoeken naar verbinding met de mensen om ons heen. De zorg voor elkaar is niet alleen een kwestie van geld of materiële steun, maar ook van tijd, aandacht en medeleven. Zoals Jezus zelf ons heeft voorgeleefd: Hij keek altijd naar de ander met mededogen en liefde.

Op deze Missiezondag worden we uitgenodigd om te geven, niet alleen financieel, maar ook in onze houding en ons gebed. De collecte van vandaag gaat naar missionaire projecten wereldwijd, maar laten we dit moment ook gebruiken om na te denken over hoe wij in ons dagelijks leven missionair kunnen zijn. Hoe kunnen wij zorg dragen voor onze naaste? Hoe kunnen we dienstbaar zijn in ons eigen gezin, op ons werk, in onze parochie?

Laten we bidden dat we de moed en de liefde mogen hebben om te beantwoorden aan deze roeping van dienstbaarheid. Laten we bidden voor alle missionarissen en vrijwilligers wereldwijd die hun leven wijden aan de zorg voor de ander. En laten we, in navolging van Jezus, kleine en grote daden van liefde en zorg verrichten, zodat ook wij in ons leven getuigen kunnen zijn van Gods liefde voor de wereld. Amen.

Kapelaan Siju.

 

Zondag 13 oktober 2024: 28e ZONDAG DOOR HET JAAR B 2024

By Preken

Lezingen: Wijsheid 7, 7-11; Hebreeën 4, 12-13; Marcus 10, 17-30.

Het hebben van eigendom, het bezitten van geld en goed is voor ons vanzelfsprekend. Hoe vanzelfsprekend en belangrijk dat is wordt zichtbaar als het ons of medemensen wordt afgenomen, ontnomen of als we er afstand van moeten doen. Dat kan gebeuren door een natuurramp, zoals deze week door de orkaan, die over Florida trok; maar dat kan ook gebeuren door menselijk toedoen: door gevolgen van oorlogen, dagelijks zichtbaar op de TV. Slachtoffers raken alles kwijt raken en hebben alleen nog de kleding die ze op dat moment dragen. Vreselijk toch. Bezit is een grondrecht van de mens, individueel en gezamenlijk. We moeten het samen delen. Ook voor ons als gelovigen is dat zo. God heeft ons de aarde in  bezit gegeven opdat we haar goed zouden beheren, ieder van ons zijn/haar deel. In het menselijk geweten ligt dan ook verankerd, dat men iemands bezit moet respecterent, omdat het bij hem/haar hoort. Het is vaak de basis waarvan en waarmee hij/zij leeft. Een van onze Bijbelse  ‘Tien Geboden’ luidt: ‘Ge zult niet stelen’, ‘niet begeren wat een ander toebehoort’. Oorlog is voor de slachtoffers funest. Maar ook diefstal, beroving, aftroggeltrucs, aanslagen op iemands bezit zijn in strijd met het grondrecht van de mens op bezit. ‘Bezit’ valt echter niet alleen materieel te verstaan. Ook aantasting van iemands goede naam, zo gemakkelijk tegenwoordig -ook via internet- valt onder aantasting van iemands ‘bezit’. Het heeft vaak grote  gevolgen voor iemands levensgeluk.

Welnu, de Schriftlezingen van vandaag sporen ons aan nog wat verder te kijken dan ‘bezit’ en ons de vraag te stellen: maakt bezit ons uiteindelijk gelukkig of zijn er belangrijker waarden? Waarden, die ons helpen uit te groeien tot mensen zoals bedoeld door God, ‘naar Zijn beeld en gelijkenis’ geschapen; vrije kinderen van God, niet gevangen door streven naar macht, invloed en bezit? Koning Salomo, opvolger van zijn vader David, bidt om wijsheid. Hij is jong en heeft bij het besturen van land en volk met vele problemen te maken, die inzicht en doorzicht vereisen. Hij moet een juist oordeel kunnen vellen en de hem toevertrouwde mensen tot saamhorigheid brengen, tot solidariteit en liefdevol handelen, vooral t.a.v. de minder bedeelden. Wijsheid verkiest hij verre boven bezit en macht. Hij bidt om wijsheid. Dat kunnen wij ook t.a.v. de omstandigheden waarin ieder van ons leeft.
In het Evangelie van Marcus vraagt een man aan Jezus wat zijn bestaan werkelijk zin en waarde geeft: ‘Goede meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven’? Jezus verwijst naar God: ‘niemand is goed dan God alleen’. Daarmee zegt Jezus: Gods liefdevolle goedheid moet de maat zijn van ons handelen t.a.v. schepping en t.a.v. elkaar. Het is goed als we niet slaaf worden van wat we hebben en kunnen. Het is voor de man in kwestie die veel bezit, te veel gevraagd. Zijn bezit relativeren in vergelijking met diepere waarden zoals koning Salomo doet, die wijsheid belangrijker vindt, kan de man niet. Zijn bezit is baas over hem. Dat brengt onvrijheid met zich mee, gebrek aan ruimte voor diepere waarden zoals wijsheid, overgave in geloof in Gods liefde, vertrouwen/hoop en liefdevolle toewijding aan elkaar. Mensen in armoedesituaties die elkaar helpen waar ze kunnen zijn vaak innerlijk vrijer en gelukkiger dan bezitters van veel geld en goed. Jezus ging daar in zijn beschouwing nader op in, zoals u hebt gehoord in bewoordingen van die tijd. God en Jezus Christus zijn helemaal niet tegen bezit, ze horen bij de Schepping die ons is toevertrouwd. Het gaat hen erom hoe we met bezit, macht, positie omgaan. Zijn we er slaven van of zijn we vrije mensen, die de vrije Godmens Jezus Christus navolgen in geloof, hoop en liefde? Wij mogen zelf kiezen. Amen

Emeritus pastoor Reijnen.