Beste mensen, vandaag, terwijl velen van ons in de vakantietijd genieten van rust en nieuwe ervaringen, willen de lezingen ons uitnodigen om na te denken over een essentieel en universeel thema: ‘Eten’. Vakanties bieden ons vaak de gelegenheid om gerechten uit verschillende landen te proeven. Soms vinden we ze heerlijk, andere keren klagen we over de onbekende smaken of bereidingen. Eten speelt niet alleen in deze tijd, maar heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in ons leven. Het is een bron van dagelijkse zorg en vreugde, en in de Heilige Schrift wordt ‘eten’ vaak gebruikt als een symbool van Gods zorg en als een test van trouw en afhankelijkheid.
Vanaf het begin der tijden, in het boek Genesis, zien we dat eten een diepere spirituele betekenis heeft. God plantte twee bijzondere bomen in de Hof van Eden: ‘De boom des levens en de boom van de kennis van goed en kwaad’. De boom des levens vertegenwoordigt de volheid van Gods voorzienigheid en het leven dat Hij geeft. Aan de andere kant symboliseert de boom van de kennis van goed en kwaad de menselijke autonomie en het verlangen om los van God te beslissen wat goed en kwaad is. Door van deze laatste boom te eten, kozen Adam en Eva voor onafhankelijkheid van Gods leiding, wat leidde tot de val van de mensheid.
In de eerste lezing van vandaag worden we teruggevoerd naar de tijd van de Israëlieten in de woestijn, nadat zij waren bevrijd uit de slavernij in Egypte. Tijdens hun reis naar ‘het Beloofde Land’ was er een gebrek aan voedsel en water, en de mensen begonnen te klagen. Ondanks hun geklaag gaf God hen water uit een rots en manna uit de hemel, wat hen in hun nood voorzag. Dit manna was een tastbare uitdrukking van Gods zorg en een voorbode van toekomstige redding.
In het Evangelie van vandaag horen we Jezus zeggen: “Ik ben het brood des levens. Wie tot Mij komt, zal geen honger hebben, en wie in Mij gelooft, zal nooit dorst hebben.” Deze woorden wijzen op de diepere betekenis van het manna. Jezus presenteert zichzelf als het ware brood uit de hemel, het brood dat eeuwig leven geeft. Hij is de vervulling van de belofte van God om voor Zijn volk te zorgen.
Door te zeggen dat Hij het brood des levens is, nodigt Jezus ons uit om onze afhankelijkheid van Hem te erkennen. Net zoals de Israëlieten dagelijks afhankelijk waren van het manna om te overleven, zo worden wij uitgenodigd om dagelijks ons leven te richten op Jezus en te putten uit de geestelijke voeding die Hij ons biedt. Het gaat hier dus niet alleen om fysiek voedsel, maar om de diepe spirituele vervulling die alleen Hij kan geven.
Deze geestelijke waarheid vindt zijn hoogtepunt in de Eucharistie, waar we het lichaam en bloed van Christus ontvangen. Dit sacrament herinnert ons eraan dat Jezus ons leven en kracht geeft. Zoals het brood en de wijn ons fysiek voeden, zo voedt Jezus ons spiritueel door Zijn aanwezigheid in de Eucharistie. Elke keer dat we de Eucharistie vieren, herinneren we ons Gods voortdurende zorg en liefde voor ons, en onze roeping om in afhankelijkheid van Hem te leven.
Broeders en zusters, de lezingen van vandaag roepen ons op om onze relatie met eten te heroverwegen. Het gaat niet alleen om fysieke voeding, maar om de diepere spirituele betekenis ervan. Laten we ons bewust zijn van de dagelijkse zorg van God voor ons, zoals geïllustreerd in de verhalen van Genesis en de woestijnervaring van de Israëlieten. En laten we in Jezus, het brood des levens, onze ware vervulling vinden. Moge deze Eucharistie ons opnieuw verbinden met de levende Christus, die ons voedt en sterkt op onze levensreis. Amen.
Kapelaan Siju
