Beste mensen, “Waarom zouden we bidden als God al weet wat we willen?” Het is een vraag die velen van ons bezig kan houden, en terecht. Als God alles weet; onze verlangens, onze zorgen, onze diepste noden, waarom zouden we Hem dan nog moeten vertellen wat ons bezighoudt? Vandaag worden we hierin meegenomen door het verhaal van Bartimeüs. Dit verhaal toont ons niet alleen iets over bidden, maar ook over onze relatie met God.
In het evangelie zien we Bartimeüs, een blinde bedelaar langs de weg. Hij roept uit naar Jezus: “Heb medelijden met mij!” Hij vraagt niet onmiddellijk om genezing, maar om medelijden, om genade. Waarom doet hij dat? Omdat Bartimeüs beseft dat zijn diepste nood niet alleen lichamelijk is; hij verlangt naar de nabijheid van God, naar vergeving en genade. Door deze smeekbede laat hij zien dat zijn hart naar meer verlangt dan wat zijn ogen kunnen zien.
Dan gebeurt er iets bijzonders: Jezus, die alles over hem weet, stelt Bartimeüs een vraag die ons kan verrassen. Hij vraagt: “Wat wilt u dat ik voor u doe?” Jezus, die onze harten en noden kent, nodigt Bartimeüs uit om uit te spreken wat hij verlangt. Dit lijkt misschien onnodig, maar juist in dat spreken, in die openbaring, opent Bartimeüs zijn hart voor God. Hij erkent zijn diepste behoefte en brengt die met vertrouwen voor Jezus. Dit is precies wat gebed ons wil leren.
Gebed is niet bedoeld om God iets te vertellen wat Hij al weet. Het is een uitnodiging om onszelf in Zijn aanwezigheid open te stellen en te erkennen wat ons echt beweegt. Door te bidden erkennen we onze afhankelijkheid van God, brengen we ons hart bij Hem en scheppen we ruimte om Zijn liefde en genade te ontvangen. Bidden is dus niet een manier om God te informeren; het is een manier om onszelf te veranderen, om ons bewust te worden van Zijn aanwezigheid en ons voor te bereiden op Zijn gave.
Wanneer Jezus Bartimeüs geneest, gebeurt er iets diepers dan alleen het herstel van zijn gezichtsvermogen. Het evangelie zegt dat Bartimeüs Jezus “volgde langs de weg.” Hij wordt meer dan iemand die genezen is; hij wordt een volgeling, een leerling. Dit laat ons zien dat gebed niet alleen een noodoproep is, maar een levenshouding. Het is een dagelijks “ja” voor het volgen van Jezus, een weg van verbondenheid en toewijding aan God.
Gebed kan beginnen met een roep om hulp, maar het mag ons leiden naar iets diepers – naar een relatie van vertrouwen, naar een leven waarin we steeds dichter bij God komen. Zoals Bartimeüs eerst om genade vroeg, zo roept ook ons gebed ons op om eerst naar God te zoeken en ons leven in Zijn handen te leggen.
Beste mensen, In ons eigen leven kunnen we misschien hetzelfde ervaren als Bartimeüs. Wanneer we ons in gebed tot God keren, vinden we soms meer dan wat we vroegen. We krijgen niet altijd wat we verwachten, maar wat we nodig hebben – genade, kracht, richting. Jezus leert ons dat het doel van gebed is om in vertrouwen en liefde te groeien, om ons hart te openen voor Zijn aanwezigheid en ons leven in harmonie te brengen met Zijn wil.
Laten we, zoals Bartimeüs, bidden met een hart dat op zoek is naar meer dan alleen oplossingen voor problemen. Laten we bidden om Gods genade en ons leven elke dag opnieuw toevertrouwen aan Hem. Bidden is niet een momentopname, maar een levensweg, een dagelijkse keuze om Jezus te volgen. En als we zo bidden, mogen we ervaren dat God ons niet alleen antwoorden geeft, maar een overvloedig leven schenkt in Zijn liefde. Amen.
Kapelaan Siju.
