Broeders en zusters in Christus, Iedereen van ons heeft wel eens een boek gelezen dat diepe indruk maakte. Misschien was het een inspirerende biografie die ons inspireerde om anders te leven, een roman waarin we onszelf herkenden, of zelfs een kinderboek dat ons ontroerde door zijn eenvoud. Sommige boeken hebben een bijzondere kracht: de woorden lijken rechtstreeks naar je hart te spreken, alsof de schrijver je persoonlijk kent. Het raakt ons en spreekt ons aan of sluit aan bij de wijze waarop denkt, voelt en leeft. Het is een verrijking.
De lezingen van vandaag nodigen ons uit om op die manier naar het Woord van God te kijken. Het is geen verzameling woorden of oude verhalen die ver van ons afstaan. Het is een levend Woord dat ons diep raakt, ons hoop geeft, en ons uitnodigt tot vernieuwing.
In de eerste lezing uit Nehemia zien we hoe het volk van Israël samenkomt na een zware tijd van ballingschap. Ze hebben alles meegemaakt: ontworteling, verlies, en het bijna kwijtraken van hun identiteit. Nu komen ze samen om te luisteren naar het Woord van God, dat door Ezra wordt voorgelezen. Wat gebeurt er? Het volk begint te huilen. Ze voelen de kracht van Gods Woord. Het raakt hen, omdat het hen laat zien waar ze tekortgeschoten zijn, maar ook omdat het hen nieuwe hoop geeft. Het Woord herinnert hen eraan wie ze zijn en wie God is: een trouwe God die hen blijft uitnodigen om dichterbij te komen.
In het evangelie gebeurt iets soortgelijks. Jezus leest in de synagoge uit de profeet Jesaja: “De Geest van de Heer rust op mij, want Hij heeft mij gezalfd. Hij heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen.” Vervolgens zegt Hij iets opmerkelijks: “Vandaag is dit Schriftwoord in vervulling gegaan.”
Wat een krachtig moment! Jezus maakt duidelijk dat Hijzelf degene is over wie Jesaja sprak. Hij brengt bevrijding, genezing en hoop. Hij maakt het Woord van God levend, tastbaar, en zichtbaar. En dat is ook vandaag zo: Jezus blijft ons uitnodigen om dit Woord in ons eigen leven werkelijkheid te laten worden.
Maar hoe zit het met ons? Hoe luisteren wij naar het Woord van God? Worden wij geraakt, zoals het volk van Israël? Of horen we het als woorden die ons niet persoonlijk raken?
In onze drukke wereld kan het een uitdaging zijn om tijd te maken voor het Woord van God. We zijn vaak zo in beslag genomen door onze dagelijkse verplichtingen, zorgen en plannen dat we vergeten te luisteren naar wat God tot ons wil zeggen. En ons ook wil zeggen via onze medemensen. Toch is het Woord van God levend en werkzaam. Het kan ons een nieuw perspectief geven, ons troosten in moeilijke momenten, en ons de richting wijzen als we die kwijt zijn.
Paus Franciscus heeft de derde zondag door het jaar uitgeroepen tot de Zondag van het Woord van God, om ons eraan te herinneren hoe belangrijk het is om de Bijbel een centrale plaats in ons leven te geven. De Bijbel is niet zomaar een boek. Het is de stem van God die tot ons spreekt: persoonlijk, vol liefde, en altijd gericht op ons welzijn.
Maar het Woord van God vraagt ook iets van ons. Het vraagt niet alleen om gehoord te worden, maar om in daden te worden omgezet. Jezus nodigt ons uit om zijn missie voort te zetten: armen troosten, gevangenen bevrijden, blinden laten zien, en onderdrukten bevrijden. Dat klinkt misschien als een grote opdracht, maar het begint klein. Het begint bij ons thuis, in onze eigen omgeving.
Wie in uw leven heeft vandaag een bemoedigend woord nodig? Wie kunt u helpen met een klein gebaar van liefde? Misschien een telefoontje, een luisterend oor, of een vriendelijk woord tegen iemand die het moeilijk heeft. Het Woord van God roept ons op om in ons dagelijks leven het licht van Christus te laten schijnen.
Broeders en zusters, laten we vandaag opnieuw het Woord van God omarmen. Laten we het lezen met aandacht en toewijding, het in ons hart laten groeien, en ermee aan de slag gaan in ons dagelijks leven. Zoals Jezus zegt: “Vandaag is dit Schriftwoord in vervulling gegaan.” Moge dat Woord ook vandaag in ons leven werkelijkheid worden. Amen.
Kapelaan Siju.
