Dierbare broeders en zusters, Velen van ons voelen zich aangetrokken tot de zee. We bewonderen de kleur, de kracht en het leven dat het herbergt. Anderen zijn er juist bang voor vanwege de onvoorspelbare natuur ervan.
In Bijbelse tijden was de zee een bron van angst. Mensen vonden het gevaarlijk en geloofden dat alleen God de macht had om de zee te temmen. Dit geloof zien we terug in verschillende Bijbelverhalen. In Genesis temt God de wateren door ze te scheiden en de aarde te vormen. In Exodus verdeelt God de Rode Zee, waardoor de Israëlieten kunnen ontsnappen aan de Egyptenaren. En in Openbaring wordt ons verteld dat er ‘geen zee meer zal zijn’ wanneer Gods vrede uiteindelijk neerdaalt op een ‘nieuwe aarde en een nieuwe hemel’.
Deze achtergrond helpt ons om het evangelie van vandaag te begrijpen. Jezus is moe na een dag onderwijzen en genezen in Galilea. Terwijl Hij met Zijn leerlingen over het Meer van Galilea naar het land van de heidenen vaart, breekt er een storm los. Grote golven slaan tegen hun kleine boot, en de leerlingen zijn doodsbang. Ze wenden zich tot Jezus en vinden Hem slapend: ‘Meester, kan het U niet schelen dat we vergaan?’ vragen ze. Jezus wordt wakker, kalmeert de storm en zegt: ‘Waarom zijn jullie zo bang? Hebben jullie nog steeds geen geloof?’
Deze gebeurtenis herinnert ons eraan dat we allemaal geconfronteerd worden met stormen in ons leven. Soms zijn het letterlijk stormen, maar vaak zijn het persoonlijke stormen zoals financiële problemen, gezondheidskwesties, relatieproblemen of innerlijke onrust (bv. als je je bedreigd voelt of plotseling door iedereen verlaten voelt of als een geliefde sterft). Vaak wenden mensen zich in tijden van nood tot God, maar negeren Hem als alles goed gaat. Dit kan een probleem zijn, want als we geen band met God opbouwen tijdens de rustige momenten, is het moeilijk om Hem te vinden tijdens de stormen.
Veel mensen denken dat, als God echt bij hen is, er geen stormen in hun leven zouden zijn. Maar het evangelie van vandaag leert ons dat dit niet waar is. Jezus was aanwezig toen de storm de leerlingen trof, maar Zijn aanwezigheid verhinderde de storm niet. Wat Hij wel deed, was de leerlingen geruststellen dat Hij met hen was, zelfs in de moeilijkste tijden.
We weten, maar willen het eigenlijk niet voor onszelf accepteren dat moeilijkheden een natuurlijk onderdeel van het leven zijn. Zelfs Jezus’ leven was niet probleemloos. Hij waarschuwde ons dat iedereen die Hem volgt, te maken kan krijgen met ‘verdrukking, benauwdheid en lijden’. Maar Hij belooft ook ons te helpen. Hij leert ons de ‘verdrukking’ te doorstaan: ‘Ik laat jullie niet als wezen achter’, zegt Jezus, ‘Ik kom naar jullie toe’. Het is daarvoor wel belangrijk dat we voor hem open staan.
Hoe kunnen we deze stormen in ons leven doorstaan? De lezingen van vandaag geven ons enkele nuttige richtlijnen. Onze eerste lezing uit het boek Job herinnert ons eraan dat alle stormen grenzen hebben; hoe intens ze ook zijn, ze gaan altijd voorbij.
Laten we ons dus in gedachten houden dat we nooit alleen zijn. God is altijd bij ons, zelfs als het lijkt alsof Hij slaapt. Blijf bidden en in verbonden gesprek met Hem wees je ervan bewust dat stormen ons niet alleen dichter bij God kunnen brengen, maar ook nieuwe wegen kunnen openen.
Moge God ons de kracht geven om de stormen in ons leven te doorstaan en ons geloof in Hem te versterken. Amen.
Kapelaan Siju.
