Dienst aan Kerk en Samenleving
Onze geloofsgemeenschap ontplooit ook activiteiten die niet direkt of indirekt met kerkdiensten te maken hebben maar waar veel parochianen bij betrokken zijn. Onder de noemer “diaconie” vallen de activiteiten, waarmee onze Kerk naar buiten treedt. Er zijn diverse werkgroepen welke proberen door het jaar heen, bestaande projecten en vernieuwende activiteiten op te starten, passend in onze snel veranderende maatschappij. Daarbij worden door pastores en werkgroepen ook samenwerkingen gezocht met andere instellingen, Kerken, Gemeente, etc. Diaconie (= dienen)
Voor diaconie zijn er verschillende definities te geven, bijvoorbeeld: Het handelen vanuit kerken (en andere evangelisch geïnspireerde groepen) dat gericht is op het voorkomen, opheffen of verminderen en mee uithouden van met name sociaal-maatschappelijke nood van individuen en groepen in de samenleving. Tevens is diaconie gericht op het scheppen van rechtvaardige, maatschappelijke verhoudingen (uit barmhartigheid en gerechtigheid). De moderne diaconie richt zich op de huidige maatschappij en haar noden. Ze wil helpen waar geen helper is, of waar helpers tekort schieten Kijkend naar onze maatschappij zien wij een aantal groeperingen die tot doelgroep van de diaconie zouden kunnen worden; ouderen, jongeren, kinderen, nieuwe armen, vluchtelingen, etc. Binnen deze groepen vinden we diverse noden: eenzaamheid, ziekte, honger, dorst, uitgesloten zijn, mishandeling, verslaving; te veel om hier op te noemen.
De Rooms-Katholieke Kerk, met haar eigen tradities en geloofsbeleving, is bepaald geen in zichzelf gekeerd instituut. Zij onderhoudt sterke contacten met andere kerken en zoekt actief de samenwerking, ook met niet-kerkelijke instellingen. Gezamenlijk worden er (vernieuwende) activiteiten gestart waar de maatschappij om vraagt. We willen klaarstaan voor de kwetsbaren in onze samenleving en hen helpen. De “zonnebloem, het “missiecommité”, de “ouderenvereniging”, de zorg en aandacht voor zieken en ouderen, de nazorg aan nabestaanden, het zijn allemaal voorbeelden van diaconale zorg. Vaak wordt met hen in stilte gewerkt, door de vrijwilligers en het pastoraal team. Maar niet alleen onze naaste omgeving betrekken we in onze zorg. We kijken verder dan de grenzen van onze geloofsgemeenschap.
Een voorbeeld. Tijdens de voorbereiding op Pasen, de vasten, vragen wij bijzondere aandacht voor de noden elders in de wereld. Er wordt een beroep gedaan op de parochianen om zich daarvoor iets te ontzeggen in de vorm van een financiële bijdrage aan de Vastenactie. De scholen besteden eveneens aandacht aan de vastentijd. Al met al, zijn er vele activiteiten, uitgevoerd door vele vrijwilligers uit onze parochie gemeenschap. Heeft u suggesties of voelt u zich aangesproken om mee te werken aan activiteiten, neem dan contact op met het parochiesecretariaat.