Lezingen: Jesaja 40, 1-5.9-11; Titus 2, 11-14 en 3, 4-7; Lucas 3, 15-16. 21-22.
We maken allemaal verschillende starts in ons leven. De start van leven als we verwekt worden; de start van de schooltijd. Daarbij zetten we de stap naar buiten, buiten het eigen gezin, om deel te nemen aan het door de samenleving opgezette vormingstraject; vervolgens –we doen dat meestal zelfstandig- de start naar ons werkzame leven; vervolgens de start die we maken als we ons levensperspectief al of niet verbinden met dat van een ander. En al die starts maken we, welke levensovertuiging we ook zijn toegedaan met op de achtergrond het verlangen naar een gelukkig en zinvol leven.
Christenen kijken op een gelovige manier tegen het leven aan. We leven vanuit ons geloof in God, die zo op ons, zijn schepselen betrokken is en zo van ons houdt, dat Hij mens geworden is in Jezus Christus. De gedachtenis van zijn geboorte hebben we pas gevierd. Daar geven we vorm aan. Na onze geboorte worden we door de doop opgenomen in de plaatselijke geloofsgemeenschap, die deel uitmaakt van de grote wereldwijde kerk, ‘eigendom van de Heer’. Onze doop is de start van onze manier van leven, die zich oriënteert op het Evangelie. Die Goede Tijding van Jezus wordt kort samengevat in de geboden van de liefde voor God en medemens.
Zo was Jezus doop door Johannes de Doper in de rivier de Jordaan feitelijk de start van zijn openbare leven, waarin Hij door woord en daad zijn liefde voor God, hemelse Vader, en ons vorm gaf. Iedere week horen we daar de verhalen van als we bijeenkomen om ons door die verhalen te laten inspireren en uitdagen. Niet de zondagsplicht is de basis van ons bijeenkomen, maar het geïnspireerd willen worden door de verhalen uit de H. Schrift. Op ons wordt immers van vele kanten en door velerlei zienswijzen een beroep gedaan, om daaraan te beantwoorden. Macht en aanzien, geld en bezit, basis voor een comfortabel leven, vrijheid om te kunnen doen waar men zin in heeft, maken daar deel van uit. Er gaat een grote aantrekkingskracht van uit. Maar bij ongelijke verdeling vormen zij ook de basis van veel tegenstellingen en achterstelling. De geschiedenis van God met ons vertelt dat we van Gods kant in Jezus Christus iemand gekregen hebben op wie we ons voor een positieve invulling van het leven kunnen verlaten. God laat ons weten: 
Hij, Jezus, is mijn geliefde Zoon luister naar Hem. Hij wijst ons de weg naar buiten, weg van het gevaar om in onszelf en ons eigenbelang opgesloten te raken Jezus wijst ons de weg naar de medemens en naar God.
Jezus heeft na zijn doop consequent aan zijn levensroeping beantwoord overtuigd dat het zijn medemensen weg zou voeren uit kwaad en dood. Het was voor Hem de zinvolle invulling van zijn leven. Zijn ondergang door een pijnlijke door aan een kruis, verlaten door die Hem lief waren behalve zijn moeder Maria en leerling Johannes bleek uit te lopen op zijn opstanding met Pasen. Het onstuitbare verlangen in mensen naar heelheid, naar gerechtigheid, goedheid en liefde, zien degenen in Hem vervuld, die in Hem kunnen geloven. Het is de basis geworden van hun vertrouwen door alle vertwijfeling en onmacht heen.
Als we dan in Jézus zijn gedoopt kan zíjn doop in de Jordaan in ons de vraag oproepen hoe wij het er sinds ónze doop vanaf hebben gebracht? Is onze doop de start geworden tot een leven gericht op onze medemens en op God? Waren wij als christenen heilzaam aanwezig in onze wereld? Moge de bezinning daarop vandaag tot een gezegende dag maken.
Amen (pastoor Reijnen)
