Lezingen: Zachari 9, 9-10; Romeinen 8, 9.11-13; Matteüs 11, 25-30
Macht, beste mensen, is een eigenaardig ding. Ze heeft een grote aantrekkingskracht op mensen, omdat ze belangrijk maakt. En vaak wordt het streven naar macht gemotiveerd doordat men meent te weten wat het beste is voor mensen en dat wil realiseren. Het streven naar macht is al aanwezig sinds het beheer van de aarde en al wat daarop is aan ons, mensen, is toevertrouwd. Dat kan ons uitdagen tot een zorgvuldig bestuur, zorgvuldig gebruik van wat de aarde aan mogelijkheden biedt. Het vraagt wel, dat we erkennen, dat we de aarde in beheer hebben ontvangen. Als gelovige mensen zeggen wij: de aarde met al wat daar op is aan mogelijkheden, planten, dieren en mensen, en heel de kosmos zijn Gods Schepping . Ons is de taak toevertrouwd van een zorgvuldig en respectvol beheer. Een aantal zaken is bij ons goed geregeld. Wij kennen een onderscheid tussen wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht met in beginsel gelijke kansen voor alle mensen. De ordening van onze maatschappij is gebaseerd op het beginsel van ieders vrijheid, die inhoudt dat we ook ruimte voor vrijheid laten aan onze medemensen. Er zijn een heel aantal zaken goed geregeld.
Maar we weten ook, dat het streven naar macht of het hebben ervan ons, mensen, zo kan beheersen, dat alles en iedereen daaraan ondergeschikt wordt gemaakt. Mensen die uit zijn op macht omwille van de macht stellen zich in hun eigen waan boven alles en iedereen. Hun gelijk beschouwen ze als absoluut. Ze nemen hun aanhangers, die er ontvankelijk voor zijn, mee in hun waan, hun eigen dunk. Dagelijks worden we geconfronteerd met conflicten om de macht politiek, militair en economisch. Zelfs godsdiensten kunnen, intern of in hun onderlinge verhoudingen, het toneel zijn van machtsstrijd. Maar niet alleen op het hogere niveau, ook aan de basis waarop ons leven zich afspeelt kan het baas willen spelen aan de orde zijn. Dat kan leiden tot ongezonde rivaliteit, onvrede, gebroken relaties, geweld. Het protest van de laatste tijd tegen misbruik, tegen discriminatie van gekleurde mensen, gehandicapten, anders geaarde heeft daarmee te maken.
Welnu, de Schriftlezingen van vandaag laten zien, dat de macht binnen de Joods-Christelijke godsdienst gelegen is in de dienstbaarheid. In de eerste lezing met het verhaal van de profeet Zacharia (de naam betekent: Jahweh-God gedenkt) rijdt de koning notabene op een ezel. Terwijl hij eigenlijk op een paard zou moeten zitten. Hij is een koning zonder wapens, hij is een brenger van vrede, bestemd voor alle volken; een toestand zonder oorlog, waarin wij al 75 jaar mogen leven maar waar vele mensen elders op de wereld zo naar snakken. Maar echte vrede houdt meer in dan de afwezigheid van oorlog. In het Evangelie van vandaag hebben we geluisterd naar een gebed van Jezus waarin hij de voorwaarde noemt om de echte vrede te vinden. Het gaat om de eenvoud, die inhoudt dat we erkennen wie we zijn als mens, schepselen; en God erkennen, zoals Jezus ons die openbaart. Jezus is de koning op de ezel. Bij Jezus is God ons aller Vader en Hij is weliswaar een van ons maar ook Gods Zoon. Bij de dienstbare Jezus vinden we rust en verlichting als het leven ons niet meevalt. In het openstaan voor zijn Goede Tijding en de aanvaarding ervan, valt het zoeken naar overheersende macht weg en wordt tot dienstbaarheid., die vrede met zich brengt. Ziende wat zich allemaal afspeelt zal het nog wel even duren, voordat alle mensen in de toewending naar het Evangelie vrede vinden. Moge Jezus Goede Tijding als heilzaam voor onze wereld door ons gehoord en in praktijk worden gebracht amen. AR
