Broeders en Zusters in Jezus Christus,
Heel verschillende dingen geven kleur en smaak aan ons leven.
Voor sommigen is muziek onmisbaar. Muziek laat ons van het leven genieten.
Anderen besteden uren aan een andere hobby of zetten zich met veel enthousiasme in voor een goed doel. De keuzes voor ieders eigen inzet geven smaak aan het leven.
Vorige week, met de zaligsprekingen, leerde Jezus zijn leerlingen hoe ze Hem moesten volgen. En het evangelie van vandaag sluit daar naadloos op aan. ‘Gij zijt het zout van de aarde en het licht van de wereld’, zegt Hij. Met andere woorden, volgens de zaligsprekingen leeft je niet voor jezelf, je familie, vrienden en kennissen, maar voor al je medemensen op de hele aarde, voor de hele wereld.
Als je naar die beelden van zout en licht kijkt moet je op de eerste plaats vaststellen, dat Jezus ons, zijn kerk, een heel belangrijke rol geeft. Want licht en zout zijn heel wezenlijke elementen in het leven. We weten dat licht heel belangrijk is, dat we ons geen leven zonder licht kunnen voorstellen. Niet alleen het zichtbare licht om ons heen maar ook ons innerlijke licht. God is het Licht en het Leven. Bij onze geboorte is het Goddelijk licht aan ons meegegeven en het blijft in ons. Het kan zich ontwikkelen als wij er aandacht aan geven.
“Alleen het licht kan de duisternis verdrijven”. En door het licht kan alles tot ontwikkeling komen.
We weten dat zout onmisbaar is voor het lichaam om de zenuwen te prikkelen, de spieren te laten functioneren en het vocht te reguleren. We gebruiken het meestal om smaak te geven aan onze voeding, om wegen sneeuw en ijsvrij te maken, om voedsel te bewaren, om te zuiveren en nog zoveel meer. Het is een uiterst belangrijke delfstof die vroeger ook wel het ‘witte goud’ genoemd werd. De arbeiders kregen vroeger, om in goede conditie te blijven, zout als beloning voor hun werkzaamheden.
Als Jezus zegt dat wij het zout van de aarde en het licht van de wereld zijn, moeten we ons dus de vraag stellen: Zijn wij dat inderdaad? Geven wij inderdaad smaak aan het leven van onze medemensen? Brengen wij licht in het leven van alle mensen, dus ook van mensen die wegkwijnen in eenzaamheid, radeloosheid, angst? En brengen wij ook licht in het leven van armen, zieken, gevangenen, mensen die geen uitweg meer zien? Hebben wij respect voor het milieu en voor de natuur?
Wij kunnen denken: ‘Jezus heeft makkelijk zeggen dat ik het zout van de aarde en het licht van de wereld ben. Ik zit zelf vol problemen en ik ben veel te oud of veel te jong om daaraan mee te doen.’ Soms denken we ook: We zijn maar een kleine groep. Hoe kunnen we dan zout en licht zijn van de hele aarde en de hele wereld? Maar moet er zoveel zout zijn om wat we eten op smaak te brengen? En moet er echt zoveel licht zijn? Zelfs een glimworm geeft genoeg licht om zichtbaar te zijn.
Jezus is hier ook heel duidelijk over. Hij vraagt: “Waarmee moet men zouten als het zout zijn kracht verliest?” En ook: “Zet de lamp niet onder de korenmaat. “Hij zegt dus niet dat er veel zout en veel lampen moeten zijn. Een beetje is genoeg, en hoe klein we ook kunnen zijn, als we er maar ‘zijn’ voor God en voor onze medemensen.
Dat komt ook duidelijk tot uiting in de eerste lezing van de profeet Jesaja. De Joden komen net terug uit de jarenlange Babylonische ballingschap. Ze hebben hun geloof voor een deel verloren, ze zijn halve heidenen geworden en zijn op zoek naar een houvast dat weer zin kan geven aan hun leven. Dat vinden ze terug als ze leven voor God en voor hun medemensen, zegt de profeet Jesaja, want dan zal het Licht van God over hen stralen en zullen ze genezing vinden.
Laten we er ook naar streven dat het Licht van God over- en in ons gaat stralen, zodat wij zelf het licht van de wereld kunnen zijn. Wij hoeven maar een beetje het nieuws te volgen om te weten wat er gebeurt als het Licht van God niet aanvaard wordt. En als velen niet het zout van de aarde en het licht van de wereld willen zijn: dan heerst er een verschrikkelijke onvrede, zelfs oorlog, en dan worden de aarde en de wereld onleefbaar. Het zou goed zijn als wij de kracht van Gods Geest bij ons binnen laten komen. Dit zal ons ook sterker maken, dan onze aandacht te richten op onze zwakheid en onze twijfels.
Als we vandaag het feest van de H. Agatha vieren, schutsvrouwe van onze parochie en van onze harmonie, dan vieren we een vrouw, die het Evangelie in de 3e eeuw na Christus heeft verstaan. Ze heeft haar leven tot het uiterste ingezet al koste het haar de ‘marteldood’. Ze stierf de marteldood op Sicilië in 254. Door haar passie wordt haar naam nog altijd genoemd en wordt ze nog altijd vereerd in Eys. Moge zij onze voorspreker en inspiratiebron zijn. Amen.
Kapelaan Siju.
