‘Alles goed?’ Hoe vaak horen we die vraag niet als we vrienden of kennissen ontmoeten. Ik zeg dan meestal: ‘Nou, alles is wat veel. Ik ben tevreden!’ Iedereen weet dat niet alles 100% kan zijn. Er zijn altijd dingen die te wensen overlaten, maar we willen niet zeuren en vaak niet praten over wat er niet goed gaat. Als dat nodig is, doe je dat wel met familie of goede vrienden. We lopen niet graag te koop met pijnpunten en zaken die ons zorgen baren, met de barsten en krassen in ons bestaan.
Het Evangelie van deze dag begint met de vaststelling: ‘Toen Jezus hoorde dat Johannes de Doper gevangen was genomen, week hij uit naar Galilea. Hij verliet Nazareth en ging wonen in Kafarnaüm, aan de oever van het meer van Genesaret.’ Jezus en Johannes waren niet alleen familieleden, maar ook geestverwanten. Het is dus niet verwonderlijk dat Jezus schrikt als Hij dat hoort en dat Hem de grond onder de voeten te heet wordt. Immers wie het belang van de sabbat relativeert zoals Hij doet, is in de ogen van de religieuze leiders in Jerusalem een ketter die uit de weg geruimd moet worden. Verder lezen we: ‘Vanaf dat moment begon Jezus te preken en te zeggen: ‘Mensen, dit is het moment om je leven te veranderen, want Gods nieuwe wereld is dichtbij’. Mogelijk heeft Jezus gedacht: Nu Herodes Johannes de mond heeft gesnoerd, is het mijn beurt. Want zijn boodschap moet blijven klinken. Jezus heeft dat gedaan op zijn eigen manier: niet met dreigementen, maar met uitdagende verhalen en parabels die je aan het denken zetten. Hij oordeelt niet, geneest zieken en vergeeft mensen die vastzitten in hun schuld. Hij sluit niemand uit en wie kwetsbaar is en niet in tel, krijgt speciale aandacht.
De manier waarop zijn eerste leerlingen reageren op zijn uitnodiging: ‘Kom en volg Mij!’, komt ons heel vreemd voor. Je laat je familie en je werk toch niet zomaar in de steek zonder afscheid te nemen en je zaken goed te regelen! 
Blijkbaar is Matteus er niet op uit om ons te vertellen hoe dat afscheid precies is verlopen, maar wil hij duidelijk maken dat die 4 eerste leerlingen van Jezus zo onder de indruk zijn van Hem, dat ze het roer van hun leven radicaal omgooien. Ieder van ons begrijpt: als je het helemaal naar je zin hebt in je huidige bestaan, dan komt het niet in je op om het roer helemaal om te gooien en iets volkslagen nieuws te beginnen. Dus mogelijk hebben deze vissers zich wel eens vaker afgevraagd: ‘Heeft het leven ons niet meer te bieden dan dag in dag uit gaan vissen en netten herstellen?’ Als ze Jezus horen in de synagoge van Kafarnaüm en Hem bezig zien met de mensen die naar Hem toekomen, dan raken ze zeer onder de indruk. Hij geeft uitzicht op een veel boeiender bestaan. Als die jonge vissers volkomen happy waren geweest en geen vragen en twijfels hadden bij hun huidige leven, als er geen barstjes waren geweest in de manier waarop ze nu leefden, dan zouden ze die Jezus waarschijnlijk niet gevolgd zijn. Het is ook geen puur idealisme dat hen drijft. Nieuwsgierigheid en zucht naar sensatie zullen zeker een rol hebben gespeeld, zoals eertijds bij onze missionarissen. Het niet aflatende vermoeden dat het leven meer te bieden heeft dan vissen en de boeiende jonge man die Jezus is, prikkelen hen om met Hem mee te gaan. Hij geneest zieken en haalt mensen die verstoten zijn terug in de gemeenschap. Hij zet niemand onder druk, maar nodigt enkel uit. Hij laat zien dat alle mensen door God bemind worden en dat Hij blijft zoeken naar wie verloren loopt. Kortom: Jezus woorden en daden zijn een vangnet voor wie dreigt te verdrinken in zijn problemen.
Als Jezus zegt dat het Rijk van God binnen handbereik is, wat bedoelt Hij dan? In elk geval niet iets dat los staat van ons dagelijks leven, maar een leefsfeer die ons gelukkig maakt, omdat we voelen dat wij geborgen zijn ondanks de pijnpunten, barsten en gebreken in ons leven. Voortdurend zullen we prikkels krijgen die ons stimuleren om niet bij de pakken neer te zitten, de moed niet op te geven, in de goede richting te gaan en ook anderen daarbij te helpen. Het kan bv. gebeuren dat je ontslagen wordt op je werk. Dat betekent een barst in je huidige leven. Als je echter de moed hebt iets anders te zoeken en op te pakken, kan het gebeuren dat je levensvreugde vindt in je nieuwe job. Een zieke vertelt dat hij achteraf blij is dat zijn operatie enkele weken is uitgesteld. Want in die dagen van wachten, zijn hem heel wat zaken duidelijk geworden over zijn manier van leven. Hij beschouwt het als een rijke tijd, mede door zijn contacten met medepatiënten. Iemand merkt dat zijn partner ernstig dementeert en moet daardoor zijn toekomstplannen grondig herzien. Kinderen moeten soms de koers van hun comfortabele leven wijzigen, omdat ze merken dat hun bejaarde vader of moeder hulp nodig heeft. Als we geconfronteerd worden met barsten, breuken of haarscheurtjes in ons veilige bestaan, dan is dat in eerste instantie een tegenvaller, vaak een diepe teleurstelling, maar er liggen ook kansen in voor iets dat we normaal niet zouden kiezen, maar dat ons wel gelukkig en rijker kan maken, als we de uitdaging aannemen. Als wij Jezus durven volgen, hoeft dat niet te resulteren in een spetterend en boeiend leven. Wel mogen we vertrouwen dat Hij ons de weg wijst en de kracht geeft om met onze barsten en teleurstellingen om te gaan op een manier die ons meer mens maakt. Er komen heel wat uitnodigingen en uitdagingen op ons af. We hebben de neiging angstvallig te vermijden wat moeite kost of pijnlijk is. We leven vaak van het ene hoogtepunt naar het andere, van het ene feest naar het andere. Ik denk echter dat die eerste leerlingen van Jezus gelukkig zijn geworden omdat ze het hebben aangedurfd met Jezus mee te gaan en zich met hun talenten en beperkingen in dienst te stellen van anderen als vissers van mensen. Dat is hun geheim. Wij worden uitgenodigd te bidden, dat breuken , barsten en scheurtjes in ons leven ons niet ontmoedigen en bij de pakken doen neerzitten, maar ons laten zien waar de kansen liggen om te groeien en meer mens te worden, een beter en gelukkiger christen. AMEN.
Zondag 26-1-2020: Leven met Barsten en Krassen.
