2023 25 A HOE GOD MET ZIJN MENSEN OMGAAT
De teleurstelling van de werkers van het eerste uur zal niemand verbazen. Na de rijkelijke beloning van de mensen die maar één uur hebben gewerkt is de reactie van de anderen niet vreemd. Dit verhaal strijkt ons stevig tegen de haren in. God, de eigenaar van de wijngaard, bevoordeelt mensen die het in onze ogen niet hebben verdiend. Als je het principe hanteert van ‘loon naar werken’, is wat die eigenaar doet onrechtvaardig. Anderzijds moeten we ook toegeven dat die man met de arbeiders van het eerste uur een heldere afspraak heeft gemaakt: een dagloon van één denarie. Blijkbaar kiest God ervoor dat het in zijn wijngaard anders toegaat dan elders gebeurt. Wat opvalt in Jezus’ parabel is dat de eigenaar niet zijn personeelschef stuurt om arbeiders te ronselen. Nee, hij zelf gaat hoogstpersoonlijk vijf keer op pad om werklui te werven. Zo belangrijk vindt hij het dat de oogst niet verloren gaat en dat ieder die dat wil daaraan mee kan werken. Blijkbaar is het nooit te laat om je aan te sluiten bij de andere werknemers. Al heb je misschien nog wat staan aarzelen, telkens luidt zijn uitnodiging: ‘Kom werken in mijn wijngaard!’ Blijkbaar is het nooit te laat om aan de slag te gaan. Je mag rekenen op een rechtvaardige beloning, zegt de baas. Als we deze parabel horen, moeten we waarschijnlijk even slikken. We worden nl. niet afgerekend op het aantal uren dat we hebben gewerkt en op wat we hebben gepresteerd, maar op grond van onze bereidheid te geloven dat God iedereen uitnodigt en dat Hij de poort van zijn wijngaard wagenwijd open zet voor alle mensen. Ook al staat die aanpak van God ons niet aan en zijn we het niet eens met het belonen van mensen die het in onze ogen niet verdiend hebben, God heeft daar geen boodschap aan. Voor Hem geldt: ‘Ieder die zich aan Mij toevertrouwt en mijn uitnodiging aanneemt, zal ontvangen wat hij voor zijn leven nodig heeft’
Nou staan er op de wereldmarkt massa’s mensen die werkeloos moeten toezien, omdat er in hun streek geen werk voor hen is en niemand op hen staat te wachten. Daarom hoeft het ons niet te verbazen dat velen hun land verlaten, omdat ze er geen toekomst zien. Ook mensen die zoeken naar veiligheid en het geweld ontvluchten, zoals in Dafur en Oekraïne en op tal van andere plaatsen. Je kunt je afvragen of onze wereld niet vol zit met ‘mensen van het 11e uur’, mensen die wel willen werken, maar niet aan de bak komen om allerlei redenen. 
Onze regering en Europa worstelt nog steeds met het vreemdelingenbeleid, mede ook omdat velen bang zijn dat werkers van elders onze banen en woningen innemen en leven van ons geld. In de parabel lezen we dat die landeigenaar helemaal niet selecteert. Ieder die bereid is aan te pakken, is welkom in zijn wijngaard. Blijft toch de vraag: waarom hij de laatkomers het volledige loon laat uitbetalen? Is dat niet een duidelijk teken van zijn zorg dat iedereen menswaardig kan leven?
De verbazing en het ongenoegen bij de arbeiders die de hele dag hard gewerkt hebben kunnen we goed begrijpen. Maar als de werkers van het eerste uur hun beklag komen doen bij de landeigenaar, zegt hij:’ Jullie zijn toch akkoord gegaan met het dagloon van een denarie. Zijn jullie dan nu boos omdat ik goed ben?’ Wij zijn geneigd te zeggen: ‘Jezus zet de wereld op zijn kop! In onze wereld geldt: Loon naar werken. Jezus zegt echter: ‘ In de wereld van God dient ieder te krijgen wat hij nodig heeft en leeft de een ten dienste van de ander. In Rijk geldt niet ‘Wij hebben meer geleerd, meer gepresteerd, meer prijsgegeven, meer gebeden en daarom hebben wij ook recht op méér dan anderen’. In zijn parabels maakt Jezus duidelijk dat God geen boekhouder is, maar een God die goed wil zijn voor alle mensen. Als wij willen leven onder zijn heerschappij, worden we opgeroepen ook anderen te laten delen in Gods goedheid. Dat is onze roeping en tevens onze beloning! Zieken, kinderen en kansarmen mogen toch niet uit de boot vallen!
In de parabel wordt nergens gezegd: ‘Zo moeten jullie ook doen!’ . Jezus’ parabel laat enkel zien hoe God met mensen omgaat. God, de eigenaar van de wijngaard, nodigt uit en het is aan ons wat we met die uitnodiging doen. Jezus maakt duidelijk dat God, de Eeuwige, geen onrecht doet. Hij schenkt wat Hij belooft en meer dan dat. Zijn vraag te komen werken in zijn wijngaard, wil ons de ogen openen, zodat wij anderen kunnen zien als medearbeiders met wie wij het werk mogen delen en zo vrede bevorderen. Laten wij bidden, dat wij met Jezus’ ogen naar elkaar durven kijken. AMEN.
Emeritus pastor Franssen.
