Lezingen; Jona 3. , 1-5.10; 1 Korintiërs 7, 29-31; Marcus 1, 14-20.
Met onze ontvangenis en geboorte begint onze levensloop. Hoe die voor iedereen uitpakt is vooraf onbekend. Menige ouder vraagt zich af van wat er van hun kind mag worden. Dat moet zich in de loop van het leven uitwijzen. Maar iedere pasgeborene heeft op de eerste plaats zijn menszijn en meer of minder mogelijkheden meegekregen De een die meer kan, kan de ander die minder kan helpen, is de bedoeling. Het milieu waarin men geboren wordt doet ertoe het kan bij de ontplooiing van de levensloop helpen of hinderen. 
Heel veel ouders doen hun best en slagen erin met behulp van familie en leerkrachten hun kinderen te begeleiden op weg naar een eigen plek in de maatschappij. Maar, uit die kleine opsomming blijkt al hoeveel factoren er van invloed zijn op onze ontwikkeling; daarbij niet te vergeten de tijd waarin men leeft en de situatie van welvaart of armoede. Met alles wat we zijn en hebben moeten we omgaan, onze keuzes maken, onze koers bepalen richting een geslaagd en gelukkig leven. Maar dan kunnen er dingen op onze weg komen, die we liever uit de weg gaan. Dat ‘uit de weg gaan’ gebeurt menigmaal, uit afkeer, uit angst, omdat we het te moeilijk vinden. Dat gebeurt bij Jona (1e lezing), die aanvoelt als profeet anderen de wacht aan te moeten zeggen en te waarschuwen, dat het verkeerd afloopt als men zo door zal gaan als tot dan toe. Dit soort mededelingen doet men liever niet want dan krijg men de wind van voren. Kijk naar onze ‘profeten in coronatijd’: van Dissel, Rutte, de Jonge.
Jona voelt dat hij Nineve, de grote, heidense stad, moet waarschuwen. Maar vlucht aanvankelijk de andere kant op. Uiteindelijk wordt hij gedropt op het strand bij Nineve. Er zit nu niets anders op. Dan begint hij maar en warempel de bewoners komen tot inkeer en doen boete. God heeft dan nog de nodige humor nodig om Jona zover te brengen dat hij er vrede mee heeft. Hij had liever gezien dat ze eens flink op hun kop kregen. Jona heeft dus een levensloop met nogal wat tegendraadse elementen Hij is niet de enige. Ook in onze tijd zijn er heel wat. De coronatijd en zijn maatregelen maken ons dat opnieuw bewust. De vraag is zoals altijd : zullen we ervan leren?????
Hoe dan ook, ieder mens komt ergens terecht. Als het goed is komen we tot de juiste bestemming die bij ons past. Daaraan kan men wel of niet beantwoorden, al of niet met hulp van anderen. Of we ons goed in ons vel voelen, in vrede zijn met onszelf heeft daarmee te maken.
In het begin van het Marcusevangelie roept Jezus vissers op om zich tot Hem en zijn manier van leven te keren. Zijn leven vanuit de liefde tot God en medemens zal een waarborg zijn van het tot bestemming komen, door de dood zelfs heen. 
De leerlingen aan het meer van beroep vissers voelen zich door Hem aangesproken: ‘Kom en volg mij, ik zal u tot vissers van mensen maken’. Hun levensloop krijgt een andere achtergrond: ze treden in dienst van het Godsrijk, dat Jezus brengt. Ze vinden dat ze daaraan moeten beantwoorden dat het hun bestemming is. Dat is voor iedereen fijn, als men kan beantwoorden aan wat men aanvoelt welke bestemming men heeft en in lijn ermee kan leven, ook als zal blijken dat het pijn en moeite kost. De geschiedenis van de leerlingen met hun Meester laat dat zien: denk aan de Hof van Olijven, aan hun vlucht, aan verraad en verloochening, maar denk ook aan hun vreugde toen zij met Pasen konden zeggen: ‘wij hebben de Heer gezien’, Hij leeft.
Ieder van ons heeft zijn levensloop met eigen mogelijkheden en in de omstandigheden van leven nu. We hebben we keuzes gemaakt. De bedoeling was en is zinvol te leven en tot ons recht en onze bestemming te komen in onderlinge afhankelijkheid en hulpbetoon. Er zijn in de samenleving manieren gevonden om degenen, die dat niet of minder lukt te hulp te komen. Ze zal dat steeds opnieuw moeten doen voor nieuwe voorkomende gevallen. Ons leven kan een wending hebben gekregen. Vraag is altijd hebben we trouw vanuit ons innerlijk en vanuit ons geweten geleefd? Jezus zou vragen hebben jullie geleefd in en vanuit de liefde? Als leerlingen kunnen we Hem daarin volgen en tot onze bestemming komen. Amen.
Pastoor A. Reijnen.
