Allemaal van harte welkom in deze viering.
Vandaag vieren wij in onze kerk St. Sebastianusviering. Ik begroet daarom heel bijzonder ons Schutterij sint Sebastianus, Eys met bestuur en leden en al haar geledingen, al eeuwenlang van zo grote betekenis voor dorp en parochie. Onze schutters beleven een aantal waarden, die daarbij van belang zijn: gevoel voor traditie, inclusief de band met de parochiegemeenschap, de waarde van de folklore, onderlinge samenhang en kameraadschap, maar ook de ambitie om steeds goed voor de dag te komen. Door deze waarden is onze schutterij meer dan 500 jaar een sieraad en een bindende factor voor ons dorp die het gevoel voor eigenheid stimuleert. Ook vandaag bijzonder ‘Jubilate’ aan de jubilarissen.
40 jaar: Joost Odekerken & Pastoor Alfons Kurris
12,5 jaar: Bjorn Bormans, Suzanne Palosi, Juliette Lahaije, Bert Luja, Vincent Mullenders en Rosalie Odekerken
Beste jubilarissen, ik wil jullie graag van harte bedanken voor jullie inzet in onze Schutterij.
Ik wunsch uch nog veul joare van plezier en gezondheet. En proficiat met uch jubileum.
Preek
Beste mensen, we gaan snel door de tijd, die ons ter beschikking staat. Pas een maand geleden vierden we de geboorte van Jezus. We volgden het verhaal van zijn geboorte, veertien dagen later met Driekoningen luisterden we naar het bezoek van de magiërs uit het Oosten, mensen van buiten het eigen volk, aan het Jezuskind. De vorige week zondag begon tot de ‘Tijd door het jaar’. Meteen zetten we een grote stap van het kind Jezus naar de volwassen Jezus. Van de tijd dat hij opgroeide was van hem blijkbaar weinig bekend. Hij leefde blijkbaar het leven van ieder kind, ging met Maria en Jozef naar de Jeruzalem tempel, bleef daar hangen om mee te doen aan de discussies ter plekke over de Wet en de profeten.
In het Evangelie van vandaag begint Jezus zijn optreden in het openbaar in Galilea. Na de dood van Johannes de Doper was Hij, misschien ook uit angst voor koning Herodes, daarheen vertrokken. Matteüs ziet zijn optreden als een vervulling van een aankondiging van de profeet Jesaja: ‘het volk dat in duisternis zat heeft een groot licht aanschouwd’. En Jezus begint meteen met waar het hem om begonnen is. Hij zegt: ‘bekeer je want het Rijk der hemelen is nabij”.
Niet zomaar ‘bekering’ dus, maar bekering vanwege het nabij zijn van het rijk der hemelen of het rijk van God, een rijk van goedheid en gerechtigheid. Dat Rijk van God wordt zichtbaar in Jezus’ persoon, in zijn manier van acceptatie van zijn levensopdracht, in zijn manier van omgaan met zijn medemensen.
“Bekeer u” betekent de uitnodiging om zijn manier van leven over te nemen, als een weg die leidt naar een waardig leven. Voor het resultaat van die manier van leven, verwijst Jezus de leerlingen van Johannes de Doper naar wat er te zien is: blinden zien, doven horen, melaatsen worden gereinigd en aan de armen wordt de Goede Tijding beloofd.
Kunnen we in onze tijd iets doen met zo’n oproep van God? Kunnen wij als christenen in navolging van Jezus’ mensbeeld, het Rijk van God realiseren in ons aardse bestaan van nu?
Het antwoord op die vraag heeft te maken met hoe wij het leven in onze tijd ervaren. We kunnen tevreden zijn met onze vrede. We kunnen tevreden zijn met de toename van onze algemene welvaart, die ook een grotere vrijheid met zich meebracht. Maar er lijkt ook een collectieve onrust te ontstaan in de aandacht voor onze toekomst door de veranderingen die zich voordoen in de wereldpolitiek. Onrust ook over de morele kwaliteit van ons bestaan, de waarden en normen, die eraan ten grondslag liggen. Vaak worden deze niet meer gemeenschappelijk gedeeld.
Laten we nooit vergeten dat Jezus ook ons roept, net zoals Hij die vissers heeft geroepen. Dat Hij ook van ons vissers van mensen wil maken, zodat we leven zoals Hij ons heeft voorgeleefd. Laten we, zoals Hij, mensen zijn met aandacht voor anderen, op zoek naar het goede voor onze medemensen, mensen van liefde en vrede. Mensen die, met als Jezus, aandacht hebben voor mensen in nood. Alleen wanneer we zo willen leven, brengen we het Rijk van God nabij. En leven zoals Jezus, zoals God zelf het ons heeft voorgeleefd, dat is het leven van elke mens.
Wij vieren vandaag het naamfeest van Sint. Sebastianus. Sebastianus heeft wel Gods roeping begrepen en heeft ervoor ingestaan. Wij horen van zijn levensverhaal dat menselijkheid en gerechtigheid waren hem echter alles waard. Verenigingen, zoals de schutterij zijn in mijn ogen instellingen waarin menselijkheid wordt ontplooid en gediend; waarin mensen elkaar zien en waarderen, ook in hun verdiensten. Mogen wij ook zoals Sint sebastianus onze roeping in deze wereld verstaan en een type mens neerzetten, dat gerechtigheid en liefde aanwezig doet zijn in onze vaak harde samenleving. Amen.
Kapelaan Siju
