Lezingen: Handelingen 10, 34a.37-43; Kolossenzen 3, 1-4 of 1 Korintiërs5.6b-8; Johannes 20, 1-9
Dat we dit jaar Pasen vieren in bijzondere omstandigheden is ons allen duidelijk. De pandemie heeft heel de wereld in zijn greep. Dat wat ons overkomt en met name de beperkingen die het gevolg ervan zijn leiden bij velen tot bezinning en bewuster leven. Ook tot de vraag hoe we uit deze crisis komen, hoe kunnen we daaruit ‘opstaan’ lichamelijk, maatschappelijk en economisch. Hoe kunnen we het land weer op gang krijgen en wat vraagt dat van ons? Er wordt voorspeld dat het leven na de crisis anders zal zijn dan ervoor.
Het woord ‘opstaan’ lijkt meerdere inhouden te kunnen hebben. Twee ervan kunnen we ons voorstellen: het ’s morgens opstaan om een nieuwe dag te beginnen en ons leven vorm te geven. Een tweede betekenis kan zijn ’opstaan uit een periode van onvrijheid en beperking’. Zo vieren we dit jaar dat we 75 jaar geleden konden opstaan uit ‘de oorlog van 1940-1945’, bezetting en verwoesting van ons land. Momenteel dromen we over ‘opstaan’ uit de situatie van pandemie waarin we nu gevangen zijn. We moeten leven in een intelligente ‘lockdown’. We voegen ons met pijn en moeite naar de ons opgelegde maatregelen. We stellen onze hoop op deskundigen die ijverig studeren op het vinden en produceren van bestrijdingsmiddelen. We zien uit naar vrijheid van leven, maar worden bij alles wat ons overkomt wel gewaar hoe kwetsbaar we zijn. Voor velen was dit onverwacht. We hadden toch alles in handen, tot de inrichting van leven en dood toe. Nu merken we dat we bij alles wat we denken in handen te hebben ook omvat worden. Dat we deel uitmaken van een werkelijkheid, waarin we opgenomen zijn; dat we leven onder voorwaarden en soms onvoorziene mogelijkheden, die daarin liggen opgesloten. We kunnen nu niet anders doen dan wat in ons vermogen ligt, om uit de crisis op te staan en het doorgaan van het leven te dienen. Dat was dus een tweede betekenis van ‘opstaan’.
Pasen reikt ons nog een andere betekenis aan. Inderdaad moeten we zeggen dat deze betekenis van ‘opstaan’ ons wordt ‘aangereikt’. De Goede Boodschap van Jezus’ opstanding wordt ons meegedeeld zonder dat we daar zelf de hand in hebben gehad, zonder onze eigen inspanning. We kunnen ervan uitgaan dat Maria uit Magdala totaal verrast was het graf va Jezus leeg aan te treffen. Andere evangelieschrijvers vertellen van vrouwen op weg naar het graf om het lichaam van Jezus te balsemen. De steen was daarbij het probleem. 
Die bleek nu weggerold, het graf leeg. Ook Petrus en Johannes waren onderweg, een illusie minder door de dood van Jezus, hun meester; Petrus waarschijnlijk met gemengde gevoelens na zijn verloochening van Jezus. Johannes met voor ogen de uitermate pijnlijke dood die Jezus aan het kruis gestorven was. Er vindt een ontwikkeling plaats van zien van een feit (het graf is leeg en opgeruimd) tot geloof in een diepere achtergrond: God is bestand tegen de dood en dat is zichtbaar in Jezus opstanding. God is een god van leven. Petrus vertelt erover in zijn Pinkstertoespraak. ‘God heeft Jezus op de derde dag doen opstaan en laten verschijnen aan de getuigen die door God tevoren waren uitgekozen’. Het ging daarbij over dezelfde Jezus waarmee de leerlingen waren opgetrokken. Aan Jezus’ verrijzenis ging zijn leven vooraf dat was doordrongen van Gods Geest en kracht. Het was een leven geweest in liefde voor God en medemens. Menigeen had hij doen opstaan uit ziekte, uit kwaad, zelfs uit de dood. Hij was trouw gebleven aan zijn levensroeping tot in zijn bittere dood.
Een diepe vreugde mag met Pasen ons deel zijn, omdat we, zoals de brief aan de christenen van Kolosse aangeeft ‘met Christus uit de dood zijn op gewekt’. De brief spoort ons aan: ‘zoekt dan wat boven is waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is en niet op wat op aarde is. U bent immers gestorven en uw leven ligt met Christus verborgen in God’. Dat is een nieuwe realiteit geworden, die ons is aangereikt. Beste mensen: Moge die Paasboodschap Gods Geest en kracht in ons versterken om met vertrouwen en in solidariteit te leven ook in de crisistijd die ons momenteel gevangen houdt.
Amen
