Bijna onvoorstelbaar: je wordt niet per brief of mail, maar hoogst persoonlijk uitgenodigd voor een bruiloft aan het koninklijk hof. Het is mogelijk dat je je zorgen maakt over een kado en passende kleding, maar verder laat je zo’n kans niet aan je voorbijgaan. Toch is dat wat er gebeurt in de parabel die Jezus vandaag vertelt, zelfs tot tweemaal toe. Als je bedenkt met hoeveel zorg de lijst van genodigden is samengesteld – mensen die het laten afweten – dan is het niet verwonderlijk dat de koning diep teleurgesteld is en boos. Maar toch geeft hij zijn plan niet op. Het feest moet doorgaan, want alles staat klaar. Deze keer geen zorgvuldig samengestelde lijst van genodigden. Hij stuurt zijn bedienden naar de kruispunten en toegangswegen van de stad om mensen uit te nodigen. Alle mensen van goede wil zijn welkom, ook degenen op wie de eerst genodigden met minachting neerkijken. Toch is dat wat Jezus vertelt: Farizeeën Schriftgeleerden, bestuurders, de religieuze upper ten: zij hebben het laten afweten. Zij moeten niets van Hem hebben en willen Hem zelfs uit de weg ruimen. Terwijl mensen die in hun ogen niet deugen zich voor Hem open stellen. We zien dat vaker gebeuren: mensen die hun leven zgn. op orde hebben, hun eigen opvattingen en ideeën hebben, hun eigen manier van leven, hun kring van vrienden. Ze staan bepaald niet te wachten op mensen die anders denken en doen. Ze willen hun veilige leventje niet overhoop laten halen. Samen met U vraag ik me af: welke boodschap heeft deze gelijkenis voor ons? Wij horen niet tot de religieuze upper ten aan wie Jezus deze parabel vertelt, maar ook wij hebben onze eigen voorkeuren, gedachten, bezigheden en interesses, waardoor we niet altijd openstaan voor de uitnodiging die Jezus doet. Hij nodigt ons aan een feestmaal waarbij iedereen welkom is: zieken en gezonden, geletterden en analfabeten, mensen met een job en werkelozen. Ook vluchtelingen en asielzoekers. Kortom: ook mensen met wie wij niet graag aan een zelfde tafel zitten. Om een aangename gast van de Koning te zijn moeten we waarschijnlijk heel wat loslaten: vooroordelen, vastgeroeste ideeën, de neiging over anderen te oordelen enz. We weten allen: een bruiloft en zeker een koninklijke bruiloft is niet zomaar verjaardagsfeestje, maar het summum van de feesten. Je neemt er vrijaf voor en laat andere bezigheden schieten. Wat kunnen er nou voor ons redenen zijn om zo’n koninklijke uitnodiging naast ons neer te leggen? We zullen niet – zoals in de parabel gebeurt – de hand slaan aan de dienaren van de koning.
Maar wat doen wij bv. in het stemhokje bij de verkiezingen? Kijken we alleen naar ons eigen voordeel of durven we ook kiezen voor partijen die het opnemen voor de zwakkeren in de samenleving? Waar letten we vooral op, als we boodschappen doen? Zijn fairtrade producten te duur of voor ons niet goed genoeg? Welke artikelen uit de krant krijgen onze aandacht en naar welke TV-programma’s kijken we? Zoeken we enkel naar sport en ontspanning, of kijken we ook naar informatie die ons geestelijk verrijkt en naar informatie die ons zicht geeft op wat er in onze wereld aan de hand is? Letten we bewust op wat goed is voor het milieu of kiezen we voor wat het makkelijkst is? Natuurlijk zullen we niet gauw geweld gebruiken om onze zin te krijgen, maar beschermen we ook bewust de meest kwetsbaren in de samenleving?
We lezen er misschien makkelijk overheen, maar de uitnodiging van de koning betreft niet zomaar een maaltijd: het beste van het beste heeft de koning laten klaar maken voor de genodigden, hoe is het dan mogelijk dat zijn potentiële gasten het zonder meer laten afweten? Zijn we misschien bang voor wat er van ons gevraagd gaat worden en voor de keuzes die we moeten maken? Wat zullen we los moeten laten, omdat het niet past bij de verlangens van de koning die ons uitnodigt? Waar letten we op, zodat onze ‘outfit’ ook past bij zo’n feest? Als geschenk geven wij tegenwoordig vaak een kadobon. Dat bespaart niet alleen veel nodeloos gezoek, maar het wordt zeker gewaardeerd als het een bon is met de belofte dat we zullen meewerken aan de komst van Gods Koninkrijk. Daarin wordt geijverd dat ieder schepsel tot zijn recht komt. We mogen bidden om het licht van de H. Geest, zodat we zien wat er op het spel staat. Zo’n ongekend feest mogen we toch niet aan ons voorbij laten gaan. We zijn wel geen Schriftgeleerden of Farizeeën, maar we staan wel degelijk op de lijst van genodigden. Als gedoopte- en gevormde christenen worden we regelmatig met de boodschappen van de Bijbel geconfronteerd. Laten we bidden dat de H. Geest ons de ogen opent voor de kansen die ons worden geboden en dat we de weg durven kiezen waarop Jezus ons is voorgegaan. AMEN.
