Zondag 9-4-2023: PASEN.
Pasen 2023
Waar de mens beëindigt, daar begint God.
Het paasfeest herinnert ons aan de grenzeloze liefde van de Vader tot Jezus en ook tot ons. Die liefde overtreft alle grenzen, zelfs de dood. Daarom is de verrijzenis van Jezus een overwinning van liefde over dood.
Op die goede vrijdag zouden de oversten van het joodse volk met vreugde en vrede hebben geslapen. Want zij hebben een grote vijand, een scherpe kritiek, en een revolutionair mens, Jezus, vermoord op een onmenselijke manier. Zij lieten Hem midden in de nacht arresteren, alsof hij een misdadiger was. Zij konden valse getuigen en een verrader kopen. Zij hebben hun best gedaan dat Zijn straf zo zwaar en zo onverdraaglijk zou worden. Misschien hebben zij gedacht dat nu alles beëindigd zou zijn. Maar toch waren zij bang, dat Zijn leerlingen Zijn lichaam zouden stelen en het nieuws verspreiden, dat Hij verrezen is. Daarom hebben zij Zijn graf door soldaten laten bewaken.
In Gethsémané heeft Jezus zojuist een bittere zielenstrijd door streden. Tot drie keer toe heeft Hij gebeden: “Vader, indien het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan.”
Op het kruis heeft Hij ook tot de Vader gebeden: “Mijn God, Mijn God, waarom verlaat Gij Mij?” Een luide kreet van Jezus. Toch heeft Hij gebeden: “Vader, in uw handen beveel ik mijn Geest.” De Vader aanvaardt het gebed van Zijn Zoon.
Volgens de joodse traditie verlaat de ziel van een overledene diens lichaam pas na drie dagen. Daarom, tijdens de opwekking van Lazarus, zegt zijn zus Martha, dat hij vier dagen geleden gestorven is en dat Jezus te laat is om iets voor hem doen is. Maar Jezus wekt de overleden Lazarus op.
Zoals de profeet Jona drie dagen lang in de buik van een walvis is gebleven, verblijft Jezus ook drie dagen in Zijn graf.
Deze dagen van Pasen spreken wij over een leeg graf. De eerste getuige van de verrijzenis, Maria Magdalena, is dankbaar voor de weldaden van Jezus. Maar nu is Hij dood, en ze moet naar Zijn graf. Ze kan niet anders! En dat is een gevoel dat ook wij kennen. De drang om naar het kerkhof te gaan om bij onze geliefde doden te zijn, met hen te spreken en hun te zeggen hoe erg we hen missen, hoe verdrietig en hoe wanhopig we zijn zonder hen.
Die wanhoop kent ook Maria Magdalena en daarom snelt ze naar Petrus en Johannes met de radeloze boodschap: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en we weten niet waar ze Hem nu neergelegd hebben.’ Dus gaan ook Petrus en Johannes naar het graf, maar het lijkt erop dat ze alleen willen nagaan of de bewering van Maria Magdalena klopt. En inderdaad, ze constateren dat het graf leeg is, maar ze stellen zich daar geen vragen bij, ze lijken ook niet bedroefd te zijn, en gaan gewoon terug naar huis, ‘want zij hadden nog niet begrepen dat in de Schrift geschreven stond dat Hij uit de dood moest opstaan,’ volgt er in het evangelie.
Dat is wat we vandaag uitbundig vieren: dat Jezus uit de dood is opgestaan. Want zijn verrijzenis is de kern van ons geloof. Als Hij niet verrezen was, was ons geloof zinloos, want dan was Hij niets meer dan wij: een mens zoals wij een mens zijn. Om die liefde werd Hij als mens op een vreselijke wijze vermoord, en verrees Hij als Zoon van God.
En daar overwint Jezus en Zijn liefde. Waar alle heilswerk van Jezus mislukt blijkt in de ogen van mensen, daar ontkiemt de nieuwe hoop. Daar overwint het eeuwig leven over de duisternis en dood. En Zijn verrijzenis leert ons dat wij ook zullen verrijzen. Wij vieren vandaag niet alleen de verrijzenis van Christus, maar ook van ons allen. Jezus leert ons dat Zijn verrijzenis een belofte en een waarborg is voor onze verrijzenis.
De verrijzenis geeft immers zin aan ons leven. Ze toont aan dat ons leven niet eindig is. Dat het de moeite waard is er iets van te maken. Geloof in de verrijzenis geeft ons ook de kracht om tegenspoed en ellende te verwerken en te overwinnen. En ook de kracht om te geloven dat het goede altijd wint van het kwade, dat liefde altijd wint van haat. Dat is de boodschap van Pasen, een boodschap van geloof en van hoop. Nooit het goede opgeven, nooit de moed verliezen, altijd opnieuw beginnen. Geloven en hopen dat de mens, dat de wereld kan verrijzen uit elk dal van ellende, van wanhoop, van duisternis, van onrecht. En dat er altijd overblijft: geloof, hoop en liefde. Zo’n heerlijke paasvreugde wens ik ons allen toe. Amen.
Kapelaan Siju.
*********************************************
Donderdag 6 april 2023:
Witte donderdag
Vandaag is voor de christenen die de Goede Week vieren een bijzondere dag. Met Witte Donderdag begint de heilige Driedaagse waarin we de eindfase van Jezus leven gedenken, datgene wat hem is aangedaan. Het zijn gebeurtenissen die in hun samenhang van Jezus’ lijden, dood en verrijzenis de ‘verheerlijking’ van Jezus worden genoemd. Er is geen Pasen zonder de dagen die eraan voorafgaan. Dat zegt iets over het leven dat Jezus geleid heeft.
Hij is aan ons gelijk willen worden tot in de dood. Hij heeft mee willen maken wat wij meemaken, onze vreugde en ons verdriet, onze moeite en onze zorg, ons geboren worden en ons sterven. En zoals hij dat alles heeft doorleefd heeft hij een bevrijdende rol gespeeld voor allen die in hem geloven. Hij heeft ons immers geleerd hoe wij bij elkaar en bij God uit kunnen komen, zoals hijzelf.
Het verhaal van de voetwassing staat bij evangelist Johannes. Zijn hele evangelie staat er op gericht aan te tonen dat Jezus de Zoon is van God. Dat Hij sprekend op God gelijkt. Als we willen weten hoe God is en hoe Hij bestaat, hoe Hij er uitziet, hoe Hij handelt en denkt, dan is er maar één antwoord: kijk dan naar Jezus.
Als dat zo is, dan is Jezus het aan zichzelf verplicht in het grote uur van zijn bestaan een groot wonder te doen. Dan moet Hij een groot teken stellen. Iets waar de wereld van opkijkt. En dat doet Hij nu juist niet. Of liever, Hij doet het wonder verkeerd. Hij doet iets wat helemaal niet past in het beeld dat wij ons van God maken.
Hij buigt zich voor de mens met vuile voeten. Het onverwachte gebaar. In plaats van anderen op de knieën te krijgen, gaat Hij zelf door de knieën. Hij doet het verkeerde wonder. In het grote uur van zijn leven stelt Hij dus toch het grote teken: daarvan kijkt de wereld verbaasd op. De grootheid van de mens ligt dus blijkbaar in het gebaar van de dienstbaarheid. Het is het gebaar van de stille mens, die ongezien en gratis het eenvoudige goede doet.
Beste mensen, als christenen hebben we beloofd Jezus de Christus te volgen, zijn model van mens-zijn te volgen, deel te krijgen aan de vrijheid van Gods kinderen en zo binnen te gaan in zijn de wereld van liefde voor evenmens en God.
Dat aan zijn Rijk ook afbreuk gedaan kan worden zien en ervaren we iedere dag opnieuw. Het is de reden van de bezinning in deze tijd vóór Pasen op ons eigen leven. In hoeverre immers, kunnen we ons afvragen, maken we als christenen de bedoelingen van Jezus waar in onze tijd? Gezien de toestand in de wereld is het voor ons tijd voor bezinning. Amen.
Kapelaan Siju.
