Doa woare ins veer kèëtse……..
(Ee verheuëlke vuur d’r Advent.)
Vertaling: P. van Loo
Hieël lamgsaam brennete ins veer kèëtse.
D’rumhin woar ’t zoeë sjtil datste ze koeëts huuëre kalle.
De ieësjte kèëts zaat: “Ich bin de VREDE”.
Ich han hieël lang mie bes gedoa um de luj ging ruzie mieë te loate make,
dat ze ging woapes mieë zowwe gebroeke en ……..
dat zich nit direk gehowwe zow weade wennt ze ’t nit mit-ee eens woare.
Mè uvveraal bliet ’t kreeg en doa, woa luj in groepe bei-ee komme,
blieve ze sjtriet make.
Wat hat ‘t vuur nut dat ich nog blief brenne?
Ginge kin mich tèëgehotte dat ich oet goan.
Al gow woeëd ’t vlemke klinger en ’t kèëtske gong oet.
De twieëde kèëts zaat: “Ich bin ’t VERTROWWE”. 
Mieëstal kin ich gemist wèëde.
Dus hat ’t ginge zeen mieë dat ich blief brenne.
Want ich lieër luj um in zich zelf in angere te geleuve.
Ich lieër ze dat ze d’r same get sjuns va kinne make mè……. ze loestere nit.
Hun vertrowwe is geweun te kling.
Ze geleuve alling in wat simpel is en……
in dreume die voetvluuge wie ee vèërke.
Luj vertrowwe zich zelf nit ins en geleuve nit mieë in d’r zeen van ‘t leave.
Wie ’t ophoeëd mit kalle bloaset ’t zich mit d’r letste oam zelf oet.
Wie ’t an de buurt woar zaat ’t dreijde kèëtske sjtillekes:
“Ich bin de LEEFDE”.
Ich han de kracht nit mieë um te blieve brenne.
De luj loate mich links liegke.
Ze vergeate zoegaar van de luj te hotte die gans kot beij hun sjtund.
Ich how nog zoeë gehoapt dat ich luj koeët helpe um
zich ongeree get wermte en leefde te geave en………
’t geveul dat d’r ummer waal inge is dea ooch van hun hilt,
ooch al wete ze dat zelf duks nit.
’t Waadet nit mieë langer en gong oet.
Opins koam ee kink aagelope en zoog dat de drei kèëtse oet woare.
’t Kieket noa de VREDE woavaan ’t lit versjwunde woar,
en noa ‘t VERTROWWE wat ’t nuuëdig how um groeët te wèëde
en um sjterk en dapper te zieë,
en noa de LEEFDE umdat ’t kink nit alling wool zieë.
“Woarum brennt dier nit langer?” roopet ’t kink gans onzieëker.
De drei kèëtse begon te kalle en ze vertellete wie sjlèët ’t mit hun gong.
Noadat ze dat allemoal gezaat howwe, begon ’t kink te griene.
Toen zaat de veerde kèëts:
“Bis mèr nit bang kindje.
Noe wie ich nog bren kinne vier de anger kèëtse wèr aanstèëke want …….
ich bin de kèëts van HOOP!”
Mit sjtroalende ooge pakket ’t kink de kèëts van hoop
en sjtook de anger kèëtse doa mit aa.
’t Vlemke van hoop wool ’t kink vanaaf doe noeëts mieë lotte oetgoa.
Loat os allemoal HOOP, VERTROUWE, VREDE
en de LEEFDE beware en koestere!!!!
Dan grujt ’t groeët “leech” dat Krismes is
vuur huj, murrige en ummer en ummer!!!
