Tijdens de eucharistieviering van zondag 5 januari hebben wij afscheid genomen van Jan Kokkelmans als dirigent van onze beide koren: Kerkelijk Zangkoor St. Cecilia en Dameskoor Octavia.
De H. Mis werd onder leiding van Miel van Loo opgeluisterd door het Kerkelijk Zangkoor St. Cecilia, terwijl Jan en Mia, omringd door hun familie en het Dameskoor Octavia, als dank voor 25 jaar trouwe dienst als hun dirigent mocht plaatsnemen in een voor hem onwennige plek: “de eerste bank” in de H. Agathakerk.
Na de dienst richtte Arthur Prakken als voorzitter van het Kerkelijk Zangkoor St. Cecilia het woord tot de scheidende dirigent.
Beste Mia en Jan, dames en heren,
Op 1 december jongstleden vierden de koren Octavia en kerkelijk zangkoor Sint Cecilia, namens de welke beide ik hier spreek, hun Ceciliafeest. Er waren verschillende jubilarissen: Maria Dahlmans en Els Janusch bij de dames en bij de heren: Nöl Bindels, Hub Noteborn, Theo Flipse en als turbo-jubilaris Jan Kokkelmans. Bij elkaar ruim tweehonderd jaar zang in Eys!!
Toen ik daags erna ’s ochtends van de pastorie richting kerk liep, kwam ik Jan tegen, gewapend met een stevig gevulde, zwarte schooltas. Hij zei dat het een leuk feest was geweest en dat hij nu de muziekmappen weer ging verzorgen. Ik dacht bij mezelf: hoe typerend! Het eerste woord dat bij mij opkwam was: trouw. Wat er ook gebeurt – zestig jaar koorlid en daarom stevig gehuldigd – altijd weer de trouw, het plichtsbesef richting zijn koren.
In deze ruimte is het zeker geoorloofd om het woord trouw te vertalen naar het Latijn: Het woord ‘fides’ evenwel betekent naast ‘trouw’ ook ‘geloof, vertrouwen’. Dat zijn volgens mij twee zaken die het vijfentwintig jaren durend dirigentschap van Jan kenmerken: de onvoorwaardelijke trouw om elke dinsdag- en donderdagavond naar het patronaat te lopen en daar de repetitie voor de koren te verzorgen. En dan nog om niet te spreken van het elke zondagmorgen dirigeren van de veelal Gregoriaanse hoogmis. U begrijpt dat het bioritme van Jan, die zich vandaag tegen wil en dank laat toezingen door Sint Cecilia onder leiding van Miel van Loo, dan ook stevig verstoord moet zijn. Ik bespeurde zelfs enige nervositeit, toen hij mij na afloop van de Nieuwjaarreceptie op de pastorie vroeg wat nu precies de bedoeling was vandaag… Deze mist nu hoorde bij dit protocol! Zijn vrouw Mia hadden wij natuurlijk al ingelicht, zodat zij , als de spanning te hoog zou worden, enige informatie kon verschaffen…
Naast deze genoemde trouw is er ook, denkend vanuit het Latijnse woord ‘fides’ , het geloof. Dat nu zie ik vertaald in zijn geloof in de kwaliteit van zijn koren. Wanneer wij een uitvoering hebben, of zondagmorgen of een meerstemmige Mis of een kerstconcert, dirigeert Jan waarbij hij het geloof in de koorleden bij wijze van spreken als een vanzelfsprekendheid uitstraalt. Dat dit zijn effect heeft op het gezang van de beide koren hoeft geen betoog. Wanneer U nu denkt: goh, lijkt me best leuk om lid te worden van Octavia of Cecilia; wees welkom! We hebben nog geen ledenstop!
Dames en heren, Jan heeft besloten om zijn dirigentschap over te dragen. Wij hebben tot onze tevredenheid Bart van Kerkvoort bereid gevonden om zijn opvolger te worden. Graag wil ik hier, namens alle leden van de koren Octavia en Sint Cecilia, Jan bedanken voor zijn ‘fides’, zijn grootse trouw, toewijding en het vertrouwen jegens de koorleden. Hij heeft een onvergetelijke bijdrage geleverd aan het muzikale element van ons parochieleven. Wij allen zijn hem daar zeer erkentelijk voor. Graag wil ik u vragen om een groots applaus voor Jan als blijk van grote waardering voor zijn gedreven en vakkundig dirigentschap.
Jan Bedankt.
