In Jezus’ dagen was het gebruikelijk dat de bruidegom aan de ouders van zijn bruid een bruidsschat betaalde. Als regel was dat een kwestie van onderhandelen. Zo kon het soms lang duren voor de bruiloft kon beginnen. Het kon nacht worden en dan is licht onmisbaar. De lampen waarvan de parabel spreekt waren meestal fakkels. Die moest je regelmatig in olie dopen om ze van brandstof te voorzien. Olie staat in Jezus’ parabel voor ontvankelijkheid, niet voor een moment, maar als levenshouding. De fakkel of lamp kun je beschouwen als een beeld voor je verlangen en verwachtingen. De olie is dan datgene waarmee je dat verlangen voedt en duurzaam maakt, zoals bijv. je spiritualiteit. Je kunt die niet uitlenen, omdat ze iets heel persoonlijks is. Zorgen dat onze olievoorraad op peil blijft, heeft alles te maken met de manier waarop wij leven en onze verantwoordelijkheid beleven. Die kunnen we niet uitbesteden. Hoe onze toekomst er uit zal zien, moeten we afwachten. Tegelijk zijn wij er ook voor een stuk zelf verantwoordelijk voor. In het Evangelie worden wij opgeroepen waakzaam en alert te zijn en dat moeten we zelf doen. Daarom is de olie uit de parabel niet over te dragen, al zouden de wijze meisjes daartoe misschien wel bereid zijn geweest. Zo zijn er onder ons mensen die verantwoordelijkheid dragen voor een partner en een gezin. Ook in het beroep dat we uitoefenen dragen we verantwoordelijkheid. We zijn verantwoordelijk voor de studie die we volgen, de inkopen die we doen; voor de vrienden die we kiezen en de contacten die we onderhouden. We kiezen voor de krant die we lezen en de TV programma’s die we kijken. We zijn met ons stemrecht ook verantwoordelijk voor de politieke keuze die we maken. Zo zijn we medeverantwoordelijk voor het milieu en de leefbaarheid van onze wereld. De keuzes die wij maken en de kansen die wij laten liggen kunnen verstrekkende gevolgen hebben voor ons zelf en voor anderen. We denken misschien wel eens: ‘Och, op mijn stem komt het toch niet aan. Daar kan ik toch niets aan doen.’ Hebt U er wel eens aan gedacht, welke gevolgen het kan hebben als velen zo reageren? De problemen waarmee wij worstelen zijn talrijk en de manier waarop we daarmee omgaan is van groot belang voor de toekomst van onze wereld. Wat denkt U bv. van de wapenleveranties aan Oekraïne of elders? Wie is er op de lange termijn ooit beter geworden van oorlog, geweld en onderdrukking? Als wij telkens nieuwe spullen kopen, terwijl de huidige nog goed bruikbaar zijn, denken we dan wel eens aan de grondstoffen die op kunnen raken en wat dat betekenen kan voor kinderen en kleinkinderen? Sommige klimaatveranderingen bedreigen het leefmilieu van mens, plant en dier. 
Ook worden we geconfronteerd met grote groepen mensen die in hun eigen land geen toekomst zien en daarom zich hier in West Europa melden? En al de mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld. Eindeloos is de lijst van zorgen waarmee velen te kampen hebben. Natuurlijk: als het je goed gaat en je hebt het naar je zin, dan wil je dat graag zo houden. Daardoor kan echter de neiging ontstaan je niet te druk te maken over de toekomst en over het feit dat onze olie – om het beeld van de parabel te gebruiken – wel eens op zou kunnen raken. Immers het leven is toch maakbaar en wat we niet hebben, kunnen we kopen of laten maken, zo zijn we misschien geneigd te denken. Maar de signalen dat dit niet zo is zijn legio. Als we daar geen oog voor hebben zijn we als de domme meisjes uit de parabel, die hun kruiken niet in de gaten houden. Het koninkrijk waar Jezus van droomt groeit in stilte en we weten niet wanneer het zijn voltooiing bereikt en de bruiloft kan beginnen. We kennen dag noch uur. Vandaar dat Jezus ons oproept om waakzaam en alert te leven. Hoe zal Hij ons aantreffen, als Hij, de Bruidegom zelf zich meldt? In slaap gesukkeld, zelfgenoegzaam, onverschillig of klaar om Hem te volgen? Alert zijn betekent ook de handen uit de mouwen steken en bidden, proberen inspirerend en vruchtbaar te zijn door wat we zeggen en doen. Laten wij bidden de wijsheid van de H. Geest die ons helpt waakzaam en verstandig te leven en niet in slaap te sukkelen. AMEN.
Emeritus pastor Franssen.
